YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10341
KARAR NO : 2014/20368
KARAR TARİHİ : 24.12.2014
MAHKEMESİ : OSMANİYE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI : 2010/766-2014/131
Taraflar arasında görülen davada Osmaniye 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/02/2014 tarih ve 2010/766-2014/131 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl davada davalı karşı davada taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili adına tescilli “plastik taşıma kasası” tasarımının aynısını ürettiğini ve endüstriyel tasarım tescil belgesi aldığını, oysa anılan tasarımın müvekkilince kamuya sunulduğunu ileri sürerek, davalının tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ve müvekkili tasarımlarının birbirinden farklı olduklarını savunarak davanın reddini istemiş; karşı davada ise davacı – karşı davalının tasarımının uzun yıllardır ülkemizde ve Avrupa’da kullanıldığını, yenilik ve ayrıt edicilik özelliklerinin bulunmadığını ileri sürerek, davacı- karşı davalının tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamı ve uyulan bozma ilamı doğrultusunda, davalı-karşı davacı tasarımının davacı-karşı davalı tasarımına nazaran sadece küçük farklılıklar içerdiği, ayırt edici özelliği bulunmadığı, taklit niteliğinde olduğu gerekçesi ile asıl davanın kabulü ile, davalı- karşı davacıya ait tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğü sebebiyle iptaline; davalı- karşı davacı şirketin asıl davacı şirket ürününün benzerini üreterek piyasaya sürmesi nedeniyle talebinde haklı olmadığı gerekçesi ile kanıtlanamayan karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl davada davalı karşı davada taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı-karşı davacı vekilinin asıl davaya yönelik bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2) Davalı-karşı davacı .., Plastik Ltd. Şti. vekilinin karşı davaya yönelik temyiz itirazlarına gelince, mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyulmasına rağmen bozma gereği yerine getirilmemiştir. Dairemiz bozma ilamında, karşı davanın konusu olan 2001/01631 sayılı tasarımın yenilik ve ayırt edicilik unsurlarına sahip olup olmadığı hususunda sunulan delillerin değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu hususta davalı-karşı davacı tarafından bildirilen deliller üzerinde yapılan bilirkişi incelemesi sonucunda tanzim edilen asıl ve ek raporlarda delillerin dosyada mevcut olmadığı, bulundukları klasörün sunulması halinde
anılan tasarımın 554 sayılı KHK’nın 5-7. maddeleri kapsamında inceleme yapılacağı hususu mütalaa edilmiştir. Mahkemece, karşı dava yönünden davanın reddine karar verilmiş ise de, öncelikle bu hususta karşı davacı taraftan söz konusu belgelerin tamamlanması hususunda usulüne uygun süreler verilmek suretiyle ek rapor alınıp, buna bağlı olarak da karşı davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak karşı davanın reddi doğru görülmemiş, karşı davaya ilişkin hükmün temyiz eden karşı davacı yararına bozulması gerekmiştir.
3) Bozma sebep ve şekline göre asıl davada davacı-karşı davalının karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalı-karşı davacı vekilinin asıl davaya yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenle karşı davaya ilişkin kararın davalı-karşı davacı yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenle davacı-karşı davalının karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 24/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.