Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2013/8772 E. 2013/22808 K. 13.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8772
KARAR NO : 2013/22808
KARAR TARİHİ : 13.12.2013

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Alanya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02.11.2012 tarih ve 2010/837-2012/874 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen davada, sigortalı Murat Çay Loj. Ltd. firmasının Lukoil firmasının satıcısı olduğu madeni yağların İzmir/Erzurum arası taşınması işini üstlendiğini, taşımanın davalı …’ın maliki ve işleteni, diğer davalının kira sözleşmesi ile devraldığı araçla yapıldığını, emtianın alıcısına teslim edilmediğinin tespit edildiğini, sigortalının kendi imkanları ile yağları bulduğunu, bu iş için yaptığı masrafı karşıladıklarını, zarardan davalıların sorumlu olduğunu ileri sürerek, 11.981 TL’nin davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, taşımayı yapan aracın maliki olduklarını, 25.05.2010 tarihli kira sözleşmesi ile aracı davalı …’ya kiraladıklarını, poliçenin davacının ödediği zararı teminat altına almadığını, zarardan sorumlu olmadıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, dava dışı temlik eden Murat Çay Ltd. firmasının taşımayı üstlendiği, 09.06.2010 tarihli taşıma sözleşmesi isimli belgede emtianın …’na teslim edilmesinin istendiği, aynı kişinin sevk irsaliyesini imzalayarak emtiayı teslim aldığı, davalı …’ın sadece araç maliki, diğer davalı …’ın ise nakliyede kullanılan aracı kiralayan kişi olduğu, emtiayı teslim alan …’ın bu kişilerin şöförü veya çalışanı olduğuna dair delil bulunmadığı, taşınan emtianın çalınmasından dolayı araç sahibine sorumluluk yüklenemeyeceği gerekçesiyle, asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taşımadan kaynaklanan rücuan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir. Oysa, davalı … tarafından, 09.06.2010 tarihinde sigortalıya navlun faturası tanzim edilmiş, işbu faturanın sahteliği savunulmayıp, fatura koçanının diğer davalı … ile araç kira sözleşmesi yapıldıktan sonra kamyonda unultulduğu belirtilmiş olup, anılan belge uyarınca davalı …’ın somut olayda taşıyıcı olarak sorumlu olup olmayacağı tartışılmadan, yine davalılar arasındaki 25.05.2010 tarihli taşıt sözleşmesinin 6. maddesinde geçen, “işbu sözleşme kapsamında yapılacak işlemlerden dolayı tarafların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğuna” ilişkin düzenleme değerlendirilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın anılan taraf yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.