Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2013/8041 E. 2013/22804 K. 13.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8041
KARAR NO : 2013/22804
KARAR TARİHİ : 13.12.2013

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Denizli 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19.07.2012 tarih ve 2009/280-2012/323 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tekstil sektöründe uzun yıllardır faaliyette bulunduğunu, adlarına tescilli tasarımlar olduğunu, davalının ise kendi ürünlerindeki desenleri taklit ederek satışa sunduğunu ileri sürerek, haksız rekabetin tespitini, men’ini, 10.000 TL maddi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ürünleri üzerindeki desenin anonim nitelikte bulunduğunu, herkes tarafından kullanılabileceğini, tazminat talebinin fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacıya ait tasarımın davalı tarafından taklit edildiği, satılan ürünlerin tamamında davacı tasarımının kullanıldığının belirlenemediği, resen 500 TL tazminatın belirlendiği gerekçesiyle, haksız rekabetin tespiti ve tecavüzün önlenmesine yönelik davanın kabulüne, tasarımdan doğan hakkın ihlal edildiğinin tespitine, men’ine, 500 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Ancak, mahkemece dava kısmen kabul edildiği halde, yargılama giderinin taraflar arasında oranlama yapılmadan tamamının davalıdan tahsiline karar verilmesi ve ayrıca davacının maddi tazminat talebi kısmen kabul edildiği halde reddedilen kısım üzerinden davalı lehine nispi vekalet ücreti verilmemesi bozmayı gerektirmiş ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile mahkeme kararının HÜKÜM bölümünün 4. fıkrasında geçen “toplam 1.584,74 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine ” ibaresinin çıkartılarak yerine “toplam 1.584,74 TL yargılama giderinin kabul ve ret oranına göre 950,84 TL kısmının davalıdan tahsiline “ ibaresi yazılmak suretiyle, yine hükmün 7. fıkrasında geçen “400 TL vekalet ücretinin” ibaresinin çıkartılarak yerine “1.140 TL nispi vekalet ücretinin” ibaresi yazılarak bu şekli ile davalı yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcı davacıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 13.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.