YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7512
KARAR NO : 2013/10247
KARAR TARİHİ : 17.05.2013
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13.02.2013 tarih ve 2012/284-2013/16 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında Lavazza Best Coffee Shop isimli işyerine ilişkin “Franchising Ana Sözleşmesi”nin imzalandığını, müvekkilinin 29.03.2012-04.04.2012 tarihleri arasında işyerini fiilen işlettiğini ancak, işyerinin sözleşmede yer alan şartları taşımaması nedeniyle müvekkilince sözleşmenin feshedilmesi sonucunda davalı tarafından müvekkilinden 100.000.00 TL cayma akçesinin alındığını, sözleşmede yeralan cezai şartın müvekkilinin iktisaden mahvına neden olduğunu ileri sürerek, 100.000.00 TL’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, somut olayın tescilli markaya dayalı “Franchise Sözleşmesi”ne dayandığı, franchising sözleşmelerinden kaynaklanan uyuşmazlıkların 556 sayılı KHK’nın 71. maddesi gereğince ihtisas mahkemesi olan Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinde görülmesinin zorunlu olduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, Franchising Sözleşmesi’nin feshi nedeniyle, anılan sözleşmede kararlaştırılarak davalı tarafa ödenen ve fahiş olduğu iddia edilen 100.000.00 TL cayma bedelinin davalıdan tahsili istemine ilişkindir. Davanın bu niteliği itibariyle uyuşmazlıkta 556 sayılı KHK hükümlerinin uygulama olanağı bulunmayıp genel hükümler çerçevesinde çözümü gerektiği halde, mahkemece yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmediğinden, kararın temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17.05.2013tarihinde oybirliğiyle karar verildi.