YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6324
KARAR NO : 2013/10098
KARAR TARİHİ : 16.05.2013
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İskenderun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01.11.2011 gün ve 2011/241-2011/460 sayılı kararı onayan Daire’nin 23.01.2013 gün ve 2012/1217-2013/1423 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 31.10.2005 tarihinde davalı Banka’dan bireysel kredi kullandığını, davalının haciz veya takip olmaksızın 16.11.2005 tarihinden 05.06.2009 tarihine kadar kredi taksitlerini müvekkilinin emekli maaş hesabına yatan paranın virmanı suretiyle tahsil ettiğini, sözleşmede davalının davacının maaşının tamamını almasının kararlaştırılmadığı gibi, böyle bir anlaşmanın İİK’nun 83/2 maddesi hükmüne de aykırı olduğunu ileri sürerek, hukuka aykırı olarak tahsil olunan 38.438,49 TL’nin kesinti tarihlerinden itibaren faizi ile birlikte davalı Banka’dan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili ıslah ettiği savunmasında, davanın zamanaşımına uğradığını, yapılan işlemin vadesi gelen kredi taksidinin davacının talebiyle hesabından virman edilmek suretiyle ödenmesinden ibaret olduğunu, davacının maaşının temlik alınması veya hesabına bloke konulması söz konusu olmadığı gibi, yapılmış bir takip olmadığından İİK’nun 83/2 ve BK’nun 123 maddeleri hükmünün de uygulanamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın son kesintinin yapıldığı tarihten itibaren bir yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı, İİK’nun 83/a maddesi hükmü uyarınca, SSK Kanunu gereğince bağlanacak gelir veya aylıklar ve sağlanacak yardımların nafaka borçları dışında haciz veya başkasına devir ve temlik edilemeyeceği gibi bu mal ve hakların haczolunabileceğine dair önceden yapılan anlaşmaların da geçersiz olduğu, Emekli Sandığı’ndan alınan maaşların da 1/4’nün haczedilebileceği, BK’nun 123. maddesi hükmüne göre ise bu alacakların takasının da kabil olmadığı, davalı Banka’nın davacının borcuna karşılık emekli maaşının tamamının kesilmesi hususunda muvafakat etmesi üzerine tahsilat yaptığı, oysa davacının imzaladığı belge baştan itibaren geçersiz olduğundan, buna dayanarak yapılan kesintilerin de yasal olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 38.438,49 TL’nin her bir kesintinin yapıldığı tarihten itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizin 23.01.2013 günlü ilamıyla onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınmadığı anlaşılan 50,45 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nun 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.