YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17617
KARAR NO : 2014/6595
KARAR TARİHİ : 03.04.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.11.2009 tarih ve 2002/19-2009/242 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin SİEMENS markalı ürünlerin üreticisi, ithalatçısı, Türkiye temsilcisi, marka, lisans ve patent hakkı sahibi olduğunu, davalının müvekkiline ait ürünlerin benzerlerinin davalı firma tarafından üretilip, ithal edilerek satışa sunulduğunu, davalı tarafından üretilerek piyasaya sunulan ve müvekkilinin markasını taşıyan taklit ürünlerin kalitelerinin çok düşük olduğunu, davalının müvekkilinin tanınmışlığından yararlanmak istediğini, kötüniyetli olduğunu, bu durumun Şişli Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2000/34564 hazırlık nolu dosya kapsamında davalı işyerinde ele geçirilen 230 koli taklit kontaktörler ile tespit edildiğini, bu durumun müvekkilinin marka haklarına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunu, haksız rekabetin menini, 1.000 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihinden itibaren en yüksek faiz ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacının SİEMENS markasını taşıyan hiç bir malı üretip ithal etmediğini, müvekkilinin Nante ve Tengen ibaresini taşıyan kontaktörleri Çin’den ithal ederek piyasaya sürdüğünü, müvekkilinin işyerinden toplatılan ürünlerin bu ürünler olduğunu, yaptıkları itiraz neticesinde bu malların kendilerine iade edildiğini, bu nedenle davacının markasına herhangi bir tecavüzün vuku bulmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; ürünlerin taklit edildiği ve 3 TB 40-10 3 TB 41-10 ibarelerinin Nante markasıyla beraber kullanıldığı, davacının 175306 nolu 1996 tescil tarihli markası 3TB şeklinde olup, bu marka kontaktörlerde aynen kullanıldığı gibi, 3 TB markasının seri halinde üründe kullanıldığı, davalının markasını da davacının markasıyla birlikte kullanmasının tecavüze engel olmadığı, ceza mahkemesindeki değerlendirmenin hükme esas alınmadığı, zira tüketici tanıdığı 3 TB markasını başka marka veya eklerle aynı ürün üzerinde gördüğünde ilaveleri markanın başka bir versiyonu olarak algılayacaklarından markaların orijinini karıştırma ihtimali bulunduğu,
Ceza Mahkemesinin değerlendirmesinin hukuki olup, maddi bir vakıanın tesbiti olmadığı, bağlayıcılığı da bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davalı tarafın satışa sunduğu kontaktör ürün ve ambalajlarında davacıya ait 3TB markasını kullanmasının marka haklarına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tespitine, tecavüzün önlenmesine, markanın ambalaj ve üründen çıkartılmasına, çıkartılması mümkün olmayanların toplatılmasına, 1.000 TL maddi tazminat ile takdiren 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 18/09/2000 tarihinden itibaren hüküm altına alınan alacaklara ticari faiz yürütülmesine, fazla taleplerin reddine, ilan talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve taraflar arasında görüldüğü belirtilen Kadıköy 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2006/564 Esas sayılı dosyasında henüz bir karar verilmediğinin ve bu anlamda temyiz dilekçesine ekli bilirkişi raporlarının kesinleşmemiş olduğunun anlaşılmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 71,55 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.