YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17591
KARAR NO : 2014/6328
KARAR TARİHİ : 01.04.2014
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Hatay 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06.06.2011 tarih ve 2010/455-2011/177 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, Antakya merkezine bağlı Büyükdalyan PTT acentesi olarak 09/01/2008-02/12/2009 tarihleri arasında görev aldığını, PTT acentesi olmak için Adana ilinde ikamet ederken Büyükdalyan beldesine geldiğini ve evini taşırken masraf yaptığını, buradan işyeri kiraladığını, bugüne hiçbir şekilde görevlerini aksatmadığını, herhangi bir şekilde ceza almadığını ve işini en güzel şekilde yapmaya çalıştığını, ancak PTT’nin vermiş olduğu beyiye miktarının (aylık maaş), yapmış olduğu yatırıma ve yaptığı işi göre çok az olduğunu, bu konuda PTT Genel Müdürlüğüne gerek sözlü olarak gerekse yazılı olarak bildirimde bulunduğunu, yönetmeliğin gözden geçirilmesinin gerektiğini, haklarının verilmesini birçok defa dile getirdiğini, davalı kurumun müdürlerinin hep umut verici beyanlarda bulunduklarını, ileri sürerek, yaklaşık 2 yıl olarak posta dağıtıcılığı göreviyle ilgili emsali olan posta dağıtıcısına ödenen maaş ile dağıtım aracı olarak kullandığı otomobilin benzin masraflarının toplamı olan 50.000,00 TL zararının davalı idareden tazminine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında yapılan 09.01.2008 tarihli PTT acentelik sözleşmesinin 3. maddesinde acentenin yetkili olduğu hizmetlerin belirlenmiş olduğu ve 4. maddesinde acentenin yükümlüklerinin belirlendiği, 5. madde de acenteye verilecek beyiyenin belirlendiği, bu maddeler çerçevesinde davacının iddia ettiği maaş ve yakıt giderinin ayrıca ödeneceği hususlarının düzenlenmediği ve tarafların serbest iradeleri ile bu sözleşmeyi düzenleyip maddelerini kabul ederek imzaladıkları, PTT acentelerinin yönetmeliğinin 31. maddesinde acente hizmetlerinin belirtildiği ve 34. maddesinde ilk bendinde ödenecek ücretlerin belirlendiği, 2. bendinde ise bunların dışında iş sahiplerinin herhangi bir ücret alamayacağının belirlendiği, taraflar arasında sözleşmenin yönetmeliğe uygun olduğu ve tarafların serbest iradeleri ile kabul ederek, düzenlenip imzaladıkları, bu duruma göre davacının iddia ve taleplerinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.