YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16936
KARAR NO : 2014/6823
KARAR TARİHİ : 07.04.2014
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/05/2013 tarih ve 2012/88-2013/246 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına tescilli “…”, “…” ibareli tanınmış markaların bulunduğunu, davalının da kötüniyetle “…” ibareli markayı aynı/benzer mal ve hizmetlerde adına tescil ettirdiğini, davalıya ait web sitesinde ve tekstil ürünlerinde markanın müvekkilinin kullanımına benzetildiğini ileri sürerek davalı adına tescili 2008/26889 sayılı markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraf markalarının tamamen farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, “…” markası davalı yanın web sayfasında tescilinden farklı şekilde kullanılmakta ise de, hükümsüzlük davası yönünden bu kullanım şeklinin değil markanın tescilli halinin esas alınması gerektiği, markanın tescilinden farklı şekilde kullanıldığı ve davacı markasına tecavüz oluşturduğu iddiasının ayrı bir marka hakkına tecavüz davasında incelenebileceği, davacı ve davalı markalarında ortak sınıflar 18. ve …. sınıf olup, aynı mallarda (tekstil ürünleri) kullanılmakta ise de, davacıya ait markalar ile davalıya ait marka arasında görsel, işitsel ve anlamsal benzerliğin bulunmadığı, bir bütün olarak incelendiğinde ve diğer faktörlerde birlikte değerlendirildiğinde birbirlerine benzemedikleri, ortalama tüketiciler nezdinde karıştırılma ihtimalinin bulunmadığı, hükümsüzlük şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.