YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16355
KARAR NO : 2013/23159
KARAR TARİHİ : 18.12.2013
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Hopa Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20.02.2013 tarih ve 2012/74-2013/39 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı ile müvekkili bankanın Hopa Şube Müdürlüğü arasında 17/02/2000 tarihinde 2000/127 sayılı Tarımsal Kredilere Mahsus ikraz sözleşmesi imzalandığı ve bu kapsamda davalıya hayvancılık kredisi kullandırıldığını, süresinde ödenmeyen kredi alacağı için davalı hakkında icra takibi başlatıldığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek sözleşmedeki imzanın davalıya ait olup olmadığı yönünde inceleme yapılarak 3.938,00 TL alacağın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; kredi sözleşmesindeki imzanın kendisine ait olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu alacağın kaynağı olan kredi sözleşmesi aslı üzerinde yaptırılan imza incelemesi sonunda kredi sözleşmesindeki imzanın davalının eli ürünü olmadığının tespit edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili; kararı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 18.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.