YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15251
KARAR NO : 2014/3548
KARAR TARİHİ : 26.02.2014
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 33. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21.03.2013 tarih ve 2011/474-2013/56 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve fer’i müdahil vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacının, davalı … A.Ş. bünyesine katılan …’nin … Şubesi’nde bulunan mevduatını iradesi yanıltılarak … hesabına aktarıldığını, ancak daha sonra paramın hiç … hesabına aktarılmadığının, Yurtbank bünyesinde kaldığının, banka yöneticilerinin bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediklerinin ceza yargılması ile sabit olduğunu, davalı bankanın ödenmeyen mevduattan sorumlu olduğunu ileri sürerek 50.000 DM karşılığı 25.564,59 Euronun bankaya yatırldığı tarihten vade sonuna kadar akdi faiziyle, vade sonundan itbarende 3095 Sayılı Yasa’nın 2/son gereğince belirlenen akdi faizden az olmamak kaydıyla işleyecek temerrüt faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili ve fer’i müdahil vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının da içinde bulunduğu mudiler tarafından …’ye yatırlan paraların … hesabına gönderilmeyip, bankanın hakim ortaklarının sahibi bulunduğu firmalara kredi olarak kullandırıldığını, davacının iradesi fesada uğratılarak paranın sözde … hesabına aktanlmasının sağlandığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 50.000 DM karşılığı 25.546,59 Euronun 15.12.1999 tarihinden itibaren işleyecek kamu bankalarının 1 yıl vadeli döviz cinsinden mevduata uyguladıkları yüksek faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ve fer’i müdahil vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davalının sorumluluğunun BK’nın 41, 55 ve TTK’nın 336’ncı maddelerinden kaynaklanmasına, davacı zararının … bankasından tahsil etme olanağının kalmadığının anlaşıldığı andan itibaren zamanaşımı süresinin başlamasının gerekmesine göre, davalı banka vekili ve fer’i müdahil … vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak, davacı alacağının somut olayda esasen fona devredilen ….’nin işleminden kaynaklanması karşısında, 5411 sayılı Bankalar Kanunu’nun 140. maddesi uyarınca mahkemece, davalı bankanın harçtan muaf olduğu nazara alınmadan yazılı şekilde harçtan sorumlu tutulması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiş ise de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün, HUMK’nın 438/7. maddesi hükmü gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin ve fer’i müdahil … vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkarılarak yerine 2. bent olarak “davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 18,40 TL başvuru harcı ve 930,00 TL peşin harcın talep halinde davacıya iadesine,” ibaresinin eklenmesine, hüküm fıkrasının 4. bendinin hükümden çıkarılmasına, yerine 4. bent olarak “1.242,60 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.