YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14628
KARAR NO : 2014/2903
KARAR TARİHİ : 19.02.2014
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/04/2013 tarih ve 2012/163-2013/90 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “…” ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, her iki davalı şirketin “…” ve “….” ibareli markalarına dayanarak başvurunun reddi istemiyle itirazda bulunduğunu, Markalar Dairesi tarafından davalı …’ın itirazının reddedildiğini, buna karşın … Ltd. Şti.’nin itirazının kabul edilerek müvekkili başvurusunun 30.sınıf ürünler bakımından reddedildiğini, müvekkilinin ret kararının kaldırılması, davalı …’ın ise başvurunun tümden reddi istemiyle itirazda bulunduğunu, son itirazları inceleyen …’nın kararlarıyla müvekkili itirazını makarna, mantı, erişte, sakız ürünleri dışında reddettiğini, davalı …’ın itirazını ise kısmen kabul ederek başvuruyu 5. ve 30. sınıf ürünler bakımından reddettiğini, kararın hukuka uygun bulunmadığını, müvekkilinin “…” ibareli markalarının kazanılmış hak teşkil ettiğini, uzun zamandır kullanılmakla ayırt edicilik ve marufiyet kazandığını, üstün hak sahibinin müvekkili olduğunu, başvuru konusu işaretle redde mesnet alınan markaların görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede benzer olmadığını ileri sürerek, … kararının iptaline ve başvurunun tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, kurum işlem ve kararlarının hukuka uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı şirketler vekilleri, başvuru konusu işaret ile davalı şirketlere ait markaların benzer olduğunu savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davacının yargılama konusu başvurusunun, 5. ve 30. sınıf ürünler bakımından davalıların markalarıyla iltibas yaratabilecek derecede benzer olduğu, davacının yargılama konusu son başvurusunun konusu olan işaretin, seri markaların tescil edilebileceğine ilişkin yargısal kararla ortaya konulan ilkeden yararlanamayacağı gerekçesiyle; davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.