YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13960
KARAR NO : 2014/3298
KARAR TARİHİ : 24.02.2014
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.05.2013 tarih ve 2011/436-2013/115 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekili şirketin 2009 yılından bu yana … … ismi ile faaliyet gösterdiğini, aynı ibareyi marka olarak tescil ettirmek istediklerinde davalının kendisine ait … ibareli markaları mesnet göstererek itiraz ettiğini ve davalı itirazlarının kısmen kabul edildiğini, oysa davalının 96/015511 ve 2008/30612 sayılı … ibareli markaları kullanmadığı gibi tescilde de kötüniyetli bulunduğunu ileri sürerek, davalıya ait markaların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin otelcilik alanında lider bir şirket olduğunu, dünya çapında markasını maruf hale getirdiğini, kötüniyetli olmadığını markaların tescil tarihi üzerinden 5 yılın geçmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davalıya ait 2008/30612 sayılı markanın tescil tarihi üzerinden 5 yılın geçmediği ve davalının kötü niyetini gösterir bir delil ve emarenin bulunmadığı, 96/015511 sayılı markanın tescilli olduğu 41. sınıfta yer alan hizmetler bakımından Türkiye sınırları içerisinde bir kullanımının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 96/015511 sayılı markanın 41. sınıfta yer alan hizmetler için hükümsüzlüğüne, fazlaya ilişkin taleplerin reddine kararverilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.