YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13671
KARAR NO : 2014/3811
KARAR TARİHİ : 28.02.2014
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 31. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15.04.2013 tarih ve 2013/51-2013/115 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve fer’i müdahil vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 18.563 TL’nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun’un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK’nın 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından Yurtbank … … Şubesi’ndeki hesaba 19.11.1999 tarihinde 4.020 TL yatırıldığını, hesaptaki paranın müvekkilinin izni ve bilgisi dışında … hesabına aktarıldığını ileri sürerek, söz konusu miktarın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ve fer’i müdahil vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 4.020,00 TL’nin 19/11/1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan alacaklı olduğu, mevduatın kabul tarihi itibariyle taraflar arasındaki ilişkinin ticari olmadığından 3095 sayılı Yasa’nın 2. maddesi gereğince temerrüt faizi yürütülmesi gerektiği, davalının … hesabı için kararlaştırılan faizden sorumlu olmadığı ve buna dayalı … işlemiş ana para faiz alacağının bulunmadığı, davacının davasında haklı olduğu, davasının TMK’nın 6. Maddesi anlamında ispatladığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile, 4.020,00 TL’nin 19/11/1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalı …’dan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ve fer’i müdahil … vekili temyiz etmiştir.
1 – Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı banka vekili ile fer’i müdahil vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, banka hesabındaki paranın tahsili istemine ilişkindir. Uyuşmazlık konusu hesabın açılmasını teşvik eden ….’nin 22.12.1999 tarihinde …’ye devir olunduğu, 26.01.2001 tarihinde ise … A.Ş. ile devren birleştirildiği, yine … ile … A.Ş. (sonraki unvanı …) arasında yapılan 09.08.2001 tarihli hisse devir sözleşmesi ile külli halefiyet prensipleri çerçevesinde bu banka ile birleştirildiği, anılan sözleşmenin 6.13 maddesi uyarınca bankanın devir tarihinden önceki döneme ait olması kaydıyla, devir alan bankanın maruz kalabileceği her türlü taleplerden doğacak tüm yükümlülükten ve bunlara ilişkin olarak mahkemelere intikal etmiş bulunan dava, takip ve benzer işlemlerin sonuçlarından …’nin sorumlu olacağının kararlaştırıldığı, davacı alacağının, esasen Fona devredilen ….’nin işlemi olduğu, somut uyuşmazlık itibariyle davalı bankanın 5411 sayılı Kanun’un 140. maddesi uyarınca harçtan muaf bulunduğu dikkate alınmadan, yazılı şekilde harçtan sorumlu tutulması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı banka ve fer’i müdahil vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile; hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkarılarak yerine ”davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına” ibaresinin eklenmesine, kararın temyiz eden davalı yararına bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, temyiz eden fer’i müdahil … harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, 28.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.