YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1293
KARAR NO : 2013/6853
KARAR TARİHİ : 04.04.2013
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … …. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05.05.2011 gün ve 2009/786-2011/220 sayılı kararı bozan Daire’nin ….2012 gün ve 2011/9424-2012/16195 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı Re/Max Türkiye ile imzaladığı franchise sözleşmesine istinaden davalı ile Re/Max müşteri temsilciliği sözleşmesi yaptığını, davalının müşteri temsilcisi/bağımsız müteahhit olarak çalışmaya başladığını, ancak sözleşmenin sona ermesinden sonra iki yıl içinde sözleşmenin geçerli olduğu ilçe sınırları dahilinde rekabet halinde iş yapmayacağına dair sözleşme hükmünü ihlal ederek yaklaşık bir yıldır davalının sözleşmeyi hiçe sayarak aynı iş kolunda kendine ofis açtığını, müşteri temsilciliği ile elde ettiği bilgi ve belgeleri kendi yararına kullanmaya başladığını, aralarında yaptıkları sözleşmeye aykırı davranışı nedeniyle cezai şart ödemesi gerektiğini ileri sürerek, 20.000 USD’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı arasında yapılan sözleşmenin 4.9. maddesine göre cezai şartın dava dışı Re/Max Türkiye’ye ödeneceğini, davacının talep hakkının bulunmadığını, bu maddenin rekabet yasağına ilişkin BK 352, 526 ve … 172. maddesinde düzenlenen hallere uymadığından geçerliliğinin bulunmadığını, müvekkile isnat edilen iddianın sözleşmenin sona ermesinden sonra ve müşteri portföyünün farklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davacının franchise sözleşmesini Re/Max Türkiye (Tek Grubu Gayrimenkul Franchising Pazarlama İç ve Dış Ticaret A.Ş.) ile imzaladığı, bu sözleşmeye dayanarak da davalı ile Re/Max müşteri temsilciliği sözleşmesi yaptığı, Re/Max Türkiye ile davacı arasında yapılan temlikname ile cezai şart alacağının davacıya geçtiği, temlik tarihinin de dava tarihinden önce olup davacının yaptığı franchise sözleşme gereğince de dava açmakta haklı olduğu, sözleşmenin 4.9 maddesine göre sözleşme çerçevesinde yürüttüğü işe benzer veya davacı ile rekabet halindeki başka bir işi bu sözleşmenin geçerli olduğu ilçe sınırları içerisinde iki yıl süre ile yapmamayı kabul ettiği halde dosyaya sunulan gazete ilanlarında belirtilen kiralık ve satılık taşınmazlara, başka bir emlak tarafından davalı ismi de yazılmak suretiyle müşteri arandığının tespit edildiği, davacı ile rekabet halindeki başka bir emlak şirketi ile birlikte faaliyette bulunduğu gerekçesiyle 20.000 USD’nin davalıdan tahsiline dair verilen karar davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin ….2012 tarihli kararı ile bozulmuştur.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 06,55 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/…. maddesi hükmü uyarınca takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 04.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.