YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/9504
KARAR NO : 2013/8540
KARAR TARİHİ : 29.04.2013

MAHKEMESİ : İSTANBUL 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15.11.2011 tarih ve 2010/19-2011/184 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin eğitim öğretim ve danışmanlık alanında hizmet veren bir şirket olduğunu, müvekkilinin faaliyetlerinde kullanmak üzere TPE nezdinde 2007 12275 nolu marka tescil başvurusuna davalının kendi adına tescilli 2000 00617 nolu marka tescili nedeniyle itiraz ettiğini, ancak davalının markasını tescilden itibaren kullanmadığını, bu nedenle davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğünü, sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin uzun yıllardan beri danışmanlık sektöründe hizmet verdiğini ve bu sektörde dava konusu 2000 00617 nolu ARGE markasını kullandığını ve tanınır hale getirdiğini, hükümsüzlüğü talep edilen markanın 22.01.2001 tarihinde tescil edildiğini ve 5 yıllık hak düşürücü süre içerisinde açılmadığını, davacının iddialarının yersiz olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, markanın kullanıldığını marka sahibi davalı kanıtlamakla yükümlü olduğu, davalı markanın iş yönetimi ile ilgili hizmetler, eğitim ve öğretim hizmetleri, sempozyum, kongre ve seminer düzenleme hizmetleri için markayı kullandığına ilişkin delil ve faturalar sunduğu, gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalı adına tescilli 2000/00617 nolu markanın “iş yönetimi (yardım ve danışma) ile ilgili hizmetler, eğitim ve öğretim hizmetleri, sempozyum, kongre ve seminer düzenleme hizmetleri dışında kalan diğer tüm sınıflar yönünden hükümsüzlüğüne, yukarıda tek tek belirtilen sınıflar yönünden talebin reddine, karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,15 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 29.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.