YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/2226
KARAR NO : 2013/2226
KARAR TARİHİ : 11.02.2013
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 27. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen ….11.2011 tarih ve 2011/199-2011/91 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurumunun adında yer alan “sanatkarlar” ve “oto” ibarelerini kendi ticari ünvanında kullanan ve bu şekli ile faaliyet gösteren davalı kooperatifin, başlatmış olduğu inşaattan dolayı, sözkonusu yerdeki gecekondu sakinleri ile yaşadığı problemlerin unvan benzerliği sebebiyle, müvekkili kuruma sirayet ettiğini, müvekkilinin bu nedenle gecekondu sakinlerinin tehdit,baskı, taciz ve zorlamaları ile karşı karşıya kaldığını, müvekkilinin … Valiliği nezdindeki girişimlerinden davalının İl Müdürlüğü’nde kaydı olmaması nedeniyle sonuç alınamadığını, davalının tüm uyarı ve ihtarlara rağmen söz konusu taklit ünvanı kullanmaya devam etmesinin, müvekkili kurumun hedef kitlesindeki oto tamirci esnafını yanılttığını, iltibas ve haksız rekabete yol açtığını ileri sürerek, müvekkili kurumun ünvanına vaki tecavüzün ve haksız rekabetin men’ine, davalı kooperatifin ticaret ünvanında kullandığı “oto” ve “sanatkarları” ibarelerinin ticaret sicilinden terkinine, hükmün gazete yoluyla ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı kurumun, amaçlarının, faaliyet konularının, hitap ettikleri toplulukların farklı olduğunu, davacının adının …’nun 54.maddesinde belirtildiği gibi bir ticaret ünvanı olmayıp, E.S….K’nun 4/1.maddesine göre bir oda ünvanı olduğunu, oda ünvanına sahip olan davacının, ticaret ünvanı kullanan müvekkiline karşı ….m.54’te belirtilen hakları kullanamayacağını, terkini talep olunan ”oto” ve ”sanatkarları” ibarelerinin davacının tekelinde olmadığını, müvekkilinin …’nun 52.maddesi doğrultusunda usulen tescil ve ilan edilen ticaret ünvanını kullanma hakkına sahip olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, 5362 Sayılı Yasa kapsamında kurulan kamu kurumu niteliğinde bir meslek kuruluşu olan davalının, adında yer alan ”oto” ve ”sanatkarları” ibarelerinin ticaret unvanı değil, oda ünvanı olduğu, yasa gereği kullanımının zorunlu bulunduğu ve ancak kendisine anılan ibareler üzerinde münhasır bir kullanım hakkı tanınmadığı, davalının ise 1985 yılında … Ticaret Sicil Memurluğu’na tescil ve ilan edilerek, ticaret unvanındaki terkini talep edilen “sanatkarları” ve “oto” kelimelerini bu tarihten beri kullandığı, davalının ticaret unvanında bu kelimeleri kullanmasını engelleyici hiçbir yasa hükmü bulunmadığı, kamu kurumu niteliğinde bir meslek kuruluşu olan davacının adı ile ticaret siciline kayıtlı bir
kooperatif olan davalının ticaret unvanının karıştırılması ve bu durumun iltibasa yol açmasının mümkün olmadığı, tarafların hukuki yapıları, amaçları ve faaliyet konuları birbirinden tamamen ayrı olduğu gibi, ”oto” ve ”sanatkarları” kelimelerinin, taraflar dışında da daha pek çok kişi ve kuruluşça kullanılan kelimelerden olduğu, …’nun 52.ve 54.maddesi hükümlerinin somut olayda uygulanma olanağının bulunmadığı, kuruluş amaçları, faaliyet alanları ve yöneldikleri hedefler açısından bakıldığında da taraflar arasında …’nun 56.maddesinde tanımlandığı anlamda bir haksız rekabet söz konusu olamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,… TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.