Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2012/18297 E. 2013/1922 K. 05.02.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/18297
KARAR NO : 2013/1922
KARAR TARİHİ : 05.02.2013

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/…/2010 tarih ve 2007/261-2010/352 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1961 yılından bu yana bisküvi, kraker, gofret, pasta vb. ürünler üzerinde faaliyet göstermekte olduğunu, sektöründe haklı bir üne sahip olduğunu, müvekkilinin “… TUTKU” ve “TUTKU” ibareli markaların maliki olduğunu, nizasız ve fasılasız bir şekilde bu markaları kullandığını ve tanınmış bir marka haline getirdiğini, davalı …’ye yaptıkları “… TUTKU” ve “TUTKU” ibareli markalarının tanınmış marka olarak kabul edilmesi yönündeki başvurularının Markalar Dairesince 556 sayılı KHK’nın 7/1-i maddesi gereğince “sektörde herkes tarafından yayıgın olarak bilinen sektörel tanınmış markalardan olmadığı” gerekçesi ile reddedildiğini, verilen bu karara karşı süresi içinde … …’e itiraz ettiklerini, … … tarafından yapılan inceleme neticesinde itirazlarının reddedildiğini ileri sürerek … …’in 2007-M-5976 sayılı kararının iptaline ve müvekkkiline ait “… TUTKU” ve “TUTKU” ibareli markalarının tanınmış marka olduğunun tespitine ve tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, … kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ,benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının “TUTKU” markasının bu biçimiyle kullanıldığı iddia ve ispat edilmediğinden “…” ibaresini içermeyen bu marka için tanınmışlık değerlendirmesi yapılamayacağı, davacının “… TUTKU” markasının ise yoğun kullanım ve reklamlarla tanınmış marka haline getirilmiş olduğu, bu tanınmışlığın markanın bisküvi emtiasının üzerinde ve reklamlarında fiilen kullanılmış olmasından kaynaklandığı ve …’nin tanınmış markalar listesine dahil edilmeye yeterli bir tanınmışlık seviyesine ulaştığı, tanınmışlığın diğer muhtemel sonuçlarının bu dava açısında önemli olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile … …’nın 03/…/2007 tarih 2007-M-5976 sayılı kararının 27/03/1998 tarih ve 197279 kod numaralı “… TUTKU” markası yönünden iptaline ve 27/03/1998 tarih 197279 kod numaralı “… TUTKU” markasının 556 sayılı KHK’nin 7/1-(i) ve 8/4. maddeleri anlamında bisküvi emtiası yönünden tanınmış marka olduğunun tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delilerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
…-Dava, … … kararının iptali ve tanınmış marka olduğunun tespiti istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda açıklanan gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ancak, mahkemece benimsenen üçüncü bilirkişi raporunda, dava konusu “… Tutku” markasının 556 Sayılı KHK’nın 8/4. maddesi anlamında tanınmış marka olduğu mütalaa edildiği halde, mahkemece anılan markanın aynı KHK’nın 7/1-(i) bendi anlamında da tanınmış marka olduğunun tespitine ilişkin hüküm tesisi doğru olmamış, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülerek hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (…) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.