YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/1443
KARAR NO : 2013/2076
KARAR TARİHİ : 07.02.2013
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30.11.2011 tarih ve 2008/799-2011/670 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı ve karşı davalı vekili, davalı şirketin …’ ye 2006/57445 numara ile tescil ettirdiği YATU kelimesinin ilk kez 2000 yılında kurulan Yatu Otomobilcilik İnş. İhr. Paz. Tic. ve San. A.Ş’nde kullanıldığını, bu ismin şirket ortakları İsmail Yarımca’nın Ya’sı ile diğer ortak …’nın TU’sunun birleşmesinden meydana geldiğini ve bu isimle şirketin aynı ortaklarla 2005 yılına kadar faaliyet gösterdiğini, 2005 yılında …’nın şirketteki hisselerini devrederek şirketten ayrıldığını, davalı şirketi kurarak yeni kurulan şirkete de YATU adını verdiğini, müvekkili şirketin bu duruma müdahale etmediğini, ancak davalı şirketin kötü niyetle 2000 yılından beri müvekkil şirketin kullanmakta olduğu YATU kelimesini …’de marka olarak tescil ettirdiğini, davaya konu YATU kelimesinin müvekkili tarafından davalının başvuru tarihinden 5 yıl öncesinden beri kullanılageldiğini, sonradan kurulan bir şirkete aynı ismin konulması ve marka olarak tescil edilmesinin yasal olarak mümkün olmadığını, ileri sürerek davalının 2006/57445 tescil numaralı YATU markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini, talep ve dava etmiştir.
Davalı ve karşı davacı vekili, müvekkilinin 2006/57445 numaralı YATU markasını usulüne uygun bir şekilde tescil ettirdiğini, müvekkili firmanın kurucusu …’nın 2005 yılında davacı firma ile ticari ilişkilerini sona erdirdiğini, otomotiv ve inşaat sektöründe … çevresinde son … yıldır YATU markasını ve ticaret ünvanını tanınan, tüketici tarafından bilinen ve saygı gören bir marka haline getirdiğini, marka üzerinde gerçek hak sahipliği kazandıklarını, savunarak davanın reddini istemiş; davacının tescilli markalarını ticaret ünvanında ve her türlü ticari iş-eylemlemlerinde kullandığını ileri sürerek haksız rekabet ve tescilli markaya tecavüzün önlenmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, firmanın iki ortağının soyisimlerindeki harflerden YATU markasının üretildiğini ve ayrılırken de halen davacı ve davalı tarafın ayrıldıktan sonraki şirketlerinde bu ismin kullanıldığı, bilirkişi raporunun sonuç
kısmının girişinde de “Tarafların birbirine karşı önceliğinin bulunmadığı ve her iki tarafın da, marka üzerinde hak sahibi olduğu” belirtildiği, gerekçesiyle davanın ve karşı davanın reddine, karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.