YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/1233
KARAR NO : 2013/1841
KARAR TARİHİ : 04.02.2013
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … …. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen ….07.2011 tarih ve 2010/364-2011/294 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, “Lazer” markasının müvekkili adına tescilli olmasına rağmen davalı şirketin müvekkili adına tescilli bu markayı şirket unvanı olarak kullandığı, bu durumun ticari hayatta karışıklığa yol açarak müvekkili şirketin itibarının zedelendiğini ileri sürerek müvekkilinin 556 sayılı KHK’dan kapsamında korunan haklarına vaki tecavüzün tespiti ile davalı şirketin ticaret unvanındaki “Lazer” ibaresinin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava zamanaşımının dolduğunu, görevli mahkemenin ticaret mahkemesi, yetkili mahkemenin ise … Mahkemeleri olduğunu esasa ilişkin olarak da, lazer kelimesinin tüm dünyada kullanılan ayırt edici unsuru bulunmayan bir kelime olduğunu ve ortaya çıkan karışıklıkların müvekkilinden kaynaklanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının ünvanının davacının markası kapsamındaki hizmetlerde markasal olarak kullanıldığına ilişkin bir kanıt bulunmadığı gibi davalının ticaret unvanının davacının marka tescilinden önce tescil ettirmiş olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.