YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/11659
KARAR NO : 2013/10675
KARAR TARİHİ : 23.05.2013
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Erzurum 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19/06/2012 tarih ve 2012/192-2012/377 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin kendisine ait işyeri için davalı banka nezdinde 17/09/2008 tarihinde hesap açtırdığını ve bu hesaba bağlı olarak müvekkilinin işyerine pos cihazı bağlandığını, müvekkilinin söz konusu işyerini kapattığını ve söz konusu hesapta biriken paraları almak için davalı bankaya gittiğinde hesapta para olmadığını ve paraları çekildiğinin kendisine bildirildiğini, müvekkilinin hesabındaki paralanın müvekkilinin bilgisi olmaksızın üçüncü şahıslara ödendiğini, davalı bankanın BK.100 ve 463. maddeleri gereğince gerekli özeni göstermediğini, kusuru nedeniyle objektif olarak sorumlu olduğunu ileri sürerek, davanın kabulü ile müvekkilinin davalı taraftan olan 30.454,00 TL alacağının fiili öğrenme tarihi olan 13/11/2008 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ödemelerinin tamamının davacının yazılı talimatları doğrultusunda ilgili kişilere yapıldığını, bu talimatlarda ödemenin yapılacağı kişi ve ödenecek miktarın açıkça belirtildiğini, davacının kaşe ve imzasının bulunduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı bankanın, toplam 30.454,00 TL’yı imzasının davacıya ait olmadığı tespit olunan talimat yazılarına istinaden dava dışı 3.kişilere ödeyerek kusurlu davrandığı, davacının davalının yaptığı bu işlere icazet vermediği gerekçesiyle, davanın kabulü ile 30.454,00 TL alacağın fiili ödeme tarihi olan 26.11.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.627,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.