YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/11217
KARAR NO : 2013/10000
KARAR TARİHİ : 15.05.2013
MAHKEMESİ:TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11.04.2012 tarih ve 2011/22-2012/135 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin kamyonunun davalıya ait otoparktan çalındığını, davalının güven ve özen borcunu ihlal ettiğini ileri sürülerek, araç bedeli için 21.000 TL ve yoksun kalınan kazanç karşılığı için ıslahla artırdığı 37.200 TL’nin 01.06.2009 tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sadece park yeri için ücret aldığını, hasardan sorumlu olmadığını, davacının hırsızlık iddiasının doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya ait aracın davalının otoparkında iken çalındığının sübut bulduğu, taraflar arasında vedia sözleşmesi kurulmuş olup, tamamen davalı şirketin kontrolü altındaki otoparkta plaka bilgisi yer almayan basit giriş kartıyla giriş çıkış yapılmasının, bazen kart iade edilmeden dahi araç çıkışlarına izin verilmesinin, daha önce hırsızlık olayı görülmesine rağmen tedbir alınmaktan kaçınılmasının güvenle saklama ve özen borcunun davalı tarafından yerine getirilmediğini gösterdiği, bu nedenlerle davalının oluşan zarardan sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, araç bedeli için 20.000 TL, olay tarihinden dava tarihine kadar gerçekleşen kazanç kaybı için 9.000 TL olmak üzere toplam 29.000 TL’den 20.000 TL’nin dava tarihinden, 9.000 TL’nin ıslah tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin faiz başlangıcına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince, dava sözleşmeye aykırılık nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacı dava dilekçesinde araç bedelinin yanı sıra yoksun kalınan kazanç için fazlaya ilişkin haklarını saklı tutularak 1.000 TL tazminatın olay tarihinden itibaren faizi ile birlikte tahsilini istemiş, 30.01.2012 tarihli dilekçesi ile bu kalem için istemini 37.200 TL olarak ıslah etmiştir. Davacı yanca davalının davadan önce temerrüde düşürüldüğüne ilişkin delil sunulmamıştır. Bu durumda, mahkemece, kazanç kaybı alacağı için dava dilekçesinde talep edilen 1.000 TL yönünden davacının temerrüdünün davanın açılmasıyla oluştuğu gözetilerek, hüküm altına alınan 9.000 TL yoksun kalınan kazancın 1.000 TL’sine dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken, ıslah tarihinden itibaren faize karar verilmesi doğru olmamış ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, anılan eksikliğin giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın hüküm bölümünün birinci fıkrasındaki “9.000 TL’lik kısmına ıslah tarihi olan 31/01/2012 tarihinden itibaren” ibaresinin hükümden çıkartılıp, yerine “9.000 TL alacağın 1.000 TL’lik kısmına dava tarihinden, 8.000 TL’lik kısmına ıslah tarihi olan 31/01/2012 tarihinden itibaren” ibaresinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.550,35 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.