YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/10261
KARAR NO : 2013/9166
KARAR TARİHİ : 06.05.2013
MAHKEMESİ:FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14.02.2012 tarih ve 2011/58-2012/46 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin … ibaresinin marka olarak tescili için davalı …’ ne başvuruda bulunduğunu, … kod numarasını alan başvurunun 2001/00165, 2001/00166 ve … kod numaralı markalara benzer olduğundan ve bir kısım mallar yönünden tanımlayıcı bulunduğundan bahisle 556 sayılı KHK’nın 7/1-(b) ve (c) bendi uyarınca kısmen reddettiğini, bu ret kararına itirazda bulunduklarını ve itirazlarının da … …’nın 2010-M-1952 sayılı kararı ile kısmen reddedildiğini; oysa redde mesnet markaların, farklı kelime unsurlarına ve farklı görselliğe sahip olmaları açısından müvekkiline ait başvuru ile benzer olmadıklarını, markanın bütünü itibariyle nazara alınması gerektiğini, bu şekilde inceleme yapıldığında, müvekkili bankaya ait markanın halk nezdinde karıştırılmayacağının açık olduğunu tanımlayıcı olduğundan bahisle bir kısım mallar için reddedilmesinin de isabetli olmadığını, kaldı ki başvurunun kullanımla ayırt edicilik kazandığını, ileri sürerek … …’nın 2010-M-1952 sayılı kararının iptaline, başvurunun tescil talebinde yer alan tüm sınıflar yönünden tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, kurum tarafından yapılan işlemlerin hukuka uygun bulunduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının … ibareli başvurusundan KHK ‘nın 7/1-b bendi uyarınca çıkarılan malların 9. sınıftaki “manyetik, optik veya pozlanmış film halinde kayıt taşıyıcılar” ile sınırlı olduğu; başvuru … olarak bir bütün halinde okunup, algılanacakken, redde dayanak 2001/166 sayılı markanın … 2001/165 sayılı markanın ise … ibarelerinden oluştuğu; somut uyuşmazlıkta mallar örtüşmesine rağmen işaretler ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığından KHK’nın 7/1-b hükmünde yer alan mutlak red nedeni bulunmadığı; başvurunun KHK’nın 7/1-c bendi uyarınca başvurudan çıkarılan “otomatik satış makineleri, bilet otomatları, nakit para çekme makineleri” yönünden tanımlayıcı olup olmadığı ve kullanımla ayırt edicilik sağlayıp sağlamadığına gelince, … ibaresinin doğrudan bu malların türü, karakteristik özelliği; amacı olarak algılanmayacağı, zira anılan ürünler kısaca bankamatik, ATM, para çekme makinesi olarak adlandırıldığı; … ibaresinin bu cihazları zihni çaba ile dahi akla getirmesinin mümkün olmadığı, zira “kart” ibaresinin bu cihazlarda kulanılan manyetik kartların genel adı olduğu, bir bütün olarak … ibaresinin ise “parakartı” olarak anlaşılacak olması nedeniyle, ne para çekme makineleri, ne de bu makinelerde kullanılan manyetik veri taşıyıcıları yani “banka kartlarını/kredi kartlarını” doğrudan tanımladığından söz edilemeyeceği, bu nedenle başvurudan gerek 7/1-b gerekse 7/1-c hükümleri kapsamında çıkartılan her iki grup emtia yönünden tanımlayıcı olmadığı, kaldı ki ibarenin başvuru öncesindeki yoğun kullanımı ile marka olarak tüketici nezdinde davacıya bağlandığı ve ayırt edicilik sağlandığı, KHK 7/1-c anlamında tescil engeli olsa dahi 7/son hükmü nedeniyle bu engelin aşılması, koşullarının da oluştuğu; başvurunun tescil ve ilanı idarece yapılması gereken bir kısım işlem ve tescil sürecinin tüm aşamalarının tamamlanmasını gerektirdiğinden zamansız dile getirilen tescil ve ilana dair fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar vermek gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, … …’nın 2010-M-1952 sayılı kararının davacının itirazının reddine dair kısmi yönünden iptaline, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,15 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.