Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2011/5912 E. 2013/9518 K. 09.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/5912
KARAR NO : 2013/9518
KARAR TARİHİ : 09.05.2013

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08.12.2010 tarih ve 2009/16-2010/241 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 07.05.2013 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin üretici firmaların lisans hakkı çerçevesinde üretimini yaptığı yazılımların Türkiye’deki yasal temsilcisi, dağıtıcısı ve tek satıcısı olup, yazılım şirketi ile aralarında imzalanan Protokoller ve kendisine verilen yetki belgesi çerçevesinde bu yazılım şirketlerinin Türkiye’deki lisans sahibi olduğunu, davalı şirketin şirkette bulunan bilgisayarlara izinsiz şekilde CAD/CAM/CAE yazılımlarının yüklendiğini, bu bağlamda müvekkili şirketin 5846 sayılı Yasa anlamında mali hak sahibi olduğu yazılımların davalı tarafından haksız ve lisanssız olarak kullanıldığının 31.07.2008 tarihinde mahkeme kanalıyla yaptırılan tespit ile belirlendiğini, bu haksız ve lisanssız kullanım nedeniyle davalı şirketin haksız kazanç elde ettiğini, müvekkilinin ise gelir kaybına uğradığını ileri sürerek, FSEK 68. maddesi kapsamında şimdilik 1.000,00 TL’nin ticari reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında yapılan ıslah ile istenen miktar 174.590,00 TL artırılarak toplam 175.590,00 TL’nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davaya konu bilgisayar programını lisanssız kullandığı hakkında bilgisinin olmadığını, olayda iyi niyetli olup, kasti bir hareketinin bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının iş yerinde yapılan tespitte üç ayrı bilgisayarda “Solidworks office premium 2007” bilgisayar yazılım programının tam ve kullanıma uygun olarak yüklüğü olduğunun tespit edildiği, uyuşmazlığa konu bilgisayar yazılım programlarının FSEK 2/1 maddesi kapsamında hususiyet taşıyan eser niteliğinde olduğu, davalının iş yerindeki üç ayrı bilgisayarda
programın yüklenmiş olmasının “haksız çoğaltım ve mali hak ihlali” niteliğinde olup, FSEK 22. maddesi kapsamında eser sahibinin haklarını ihlal ettiği, eser sahibinin davacıyı fikri hak ihlallerine karşı her türlü yetki ile donattığının dosyaya sunulan yetki belgeleri ve anlaşmalar gözetildiğinde davacının eldeki dava yönünden uyuşmazlığa konu haksız çoğaltım ve FSEK 68. maddesi kapsamında üç kat tazminat isteme yönünden aktif dava ehliyetinin bulunduğu davanın kısmen kabulü ile söz konusu yazılım programının emsal lisanslama bedelinin tespit tarihi itibariyle (31/07/2008) KDV hariç 17.221,72 TL kabulü ile FSEK 68. maddesi uyarınca 3 katı olan 51.665,16 TL olmak üzere üç ayrı bilgisayarda FSEK 22. maddesine göre çoğaltım ile hak ihlali bulunduğundan netice olarak 154.995,48 TL’nin davalıdan alınmasına, fazlaya ilişkin istemin reddine, dava açılırken 1.000,00 TL’lik kısmi istem için faiz talep edildiğinden 1.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren, 153.995,48 TL’nin ise ıslah tarihi olan 27.10.2010 tarihinden itibaren işletilecek ticari reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 990 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10.501,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 5,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.05.2013 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ
Mahkemece davacının mali hakları kullanma yetkisine sahip olduğu bilgisayar programı niteliğinde olan eser üzerinde olan çoğaltma haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle talep gibi 5846 sayılı Kanunun 68. maddesi uyarınca üç kat telif tazminatına hükmedilmiş ise de; Kanun’un 68. maddesinin 1. fıkrasında eseri, icrayı, fonogramı veya yapımları hak sahiplerinden bu Kanuna uygun yazılı izni almadan, işleyen, çoğaltanların “bu Kanun hükümleri uyarınca tespit edilecek rayiç bedelin en çok üç kat fazlasını” isteyebileceği belirtilmiş olup, aynı Kanun’un 66/3 fıkrası gereğince mahkeme, mali haklara tecavüz halinde, “tecavüzün şümulünu, kusurun olup olmadığını, varsa ağırlığını” takdir etmek durumundadır. BK’nun 43/1 maddesi de bu yetkiyi desteklediğinden her dava konusu olayda tartışılması ve değerlendirilmesi gerekip mahkemenin bu hususları tartışmadan doğrudan belirlenen rayiç bedelin üç katına hükmetmesi isabetsiz olup hükmün bu nedenlerle davalı taraf yararına bozulması gerektiği kanaatinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun görüşüne bu nedenlerle katılmıyoruz. 09.05.2013