YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/802
KARAR NO : 2023/2966
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Memur olmayan kimsenin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Erzurum 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.04.2013 tarihli ve 2013/60 Esas, 2013/112 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:

Sanığın yokluğunda verilen hükmün öncelikle sorgusunda bildirdiği adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun (7201 sayılı Kanun) 21 inci maddesinin birinci fıkrasına göre tebliği gerekirken, doğrudan MERNİS adresine aynı Kanun’un 21 inci maddesinin ikinci fıkrasını gereğince yapılan tebliğ işleminin usûlsüz olduğu ancak; 7201 sayılı Kanun’un 32 nci maddesindeki “Tebliğ usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılır.” hükmü uyarınca, sanığın Erzurum E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu vasıtasıyla mahkumiyet hükmü ile ilgili olarak 23.12.2013, 10.01.2014, 07.05.2014, 31.12.2014, 26.02.2015 ve 15.04.2015 tarihli dilekçelerinin mahkemesine gönderdiğinin anlaşılması karşısında, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 10.08.2015 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Esası incelenmeyen dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

12.04.2023 tarihinde karar verildi.