YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/241
KARAR NO : 2023/3320
KARAR TARİHİ : 27.04.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.03.2014 tarihli ve 2013/154 Esas, 2014/69 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasının f bendi, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 52 nci ve 53 üncü maddeleri ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 1.200,00 TL adli para cezası ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına; resmi belgede sahtecilik suçundan aynı Kanun’un 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, bu karar 13.06.2014 tarihinde kesinleşmiştir.
2.Sanığın, Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2015/570 Esas, 2015/641 Karar sayılı kararı ile denetim süresi içerisinde 09.03.2015 tarihinde işlediği, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş ve bu kararın 14.10.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine işbu dosyaya ihbarda bulunulmuştur.
3.Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.04.2016 tarihli, 2015/179 Esas, 2016/78 Karar sayılı kararı ile Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.03.2014 tarihli, 2013/154 Esas, 2014/69 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı açıklanarak, sanık hakkında bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasının f bendi, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 52 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 40,00 TL adli para cezasına mahkûmiyet ve hak yoksunluklarına; resmi belgede sahtecilik suçundan aynı Kanun’un 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasına mahkumiyet ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, kararı temyiz ettiğine, usul ve yasaya aykırı olan kararın incelenmesi talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Arkadaş olan sanık ve temyiz dışı sanık …’ın 01.01.2011 tarihinde mermer işletmeciliği yapan ve Afyonkarahisar ili … İlçesinde mermer işletmesi bulunan katılan … telefonla arayarak, 31.01.2011 keşide tarihli, keşidecisi … Küçük Sanayi Sitesi Yapı Kooperatifi olan 19.000,00 TL bedelli, 1611043 seri numaralı çeki faksladıkları ve bu çek ile mermer almak istediklerini belirttikleri, katılan …’in sanıklara “Çekinizi bir araştırayım, sonra mal veririm” dediği, bunun üzerine ilgili bankadan ve çekin keşidecisi görünen şirketten çeki araştırdığı ve söz konusu çekin sahte ve çalıntı olduğunun kendisine söylenmesi üzerine katılanın sanıkları yakalatma amacıyla mermerleri gelip alabileceklerini söylediği, sanıkların birlikte Afyonkarahisar ili, … İlçesine geldikleri katılana ait işletmeye gitmeden doğrudan … Taşıyıcılar Kooperatifine giderek tanık … ile mermerlerin nakli hususunda anlaştıkları ve katılana verilmek üzere suça konu çek aslını da tanık …’a vererek, kendisini mermerleri yüklemesi için katılanın iş yerine gönderdikleri, katılanın tanığa çek sahiplerini sorduğu, tanığın kooperatifte olduğunu söylediği, bunun üzerine katılanın sanık Selçuk’u telefon ile aradığı, malları kontrol edip öyle yükleme yapalım dediği, bunun üzerine temyiz dışı sanık Selçuk’un diğer sanık …’u müştekinin iş yerine gönderdiği, katılanın iş yerine çağırdığı kolluk görevlileri tarafından sanık …’un yakalandığı, iş yerine geldiği araçta çek fotokopileri ve Yavuz İnşaat Ticaret Sanayi içerikli kaşenin ele geçirildiği anlaşılmaktadır.
2. İzmir Kriminal Polis Laboratuvarının 04.04.2013 tarihli ekspertiz raporuna göre çekin ön yüzündeki tanzimle ilgili el yazılarının … eli mahsulü oldukları, çekin arka yüzünde basılı bulunan kaşe basım izinin mukayese amacıyla gönderilen kaşe ile basıldığı belirtilmiştir.
3. Mahkemesince,sanıkların savunmalarında suçlamayı kabul etmedikleri, her bir sanık eylemi diğer sanığın gerçekleştirdiğini belirttiği ve birbirlerine suç isnadında bulundukları, ancak tüm dosya kapsamı, ekspertiz raporu, müşteki beyanı, tanık anlatımı, teşhis tutanağı nazara alındığında, sanıkların savunmalarının olağan hayat koşullarına uygun olmadığı gerekçesiyle sanık …’nın mahkumiyetine hükmedilmiştir.
IV. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin sekizinci fıkrasının son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 13.06.2014 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 09.03.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1.5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilecek haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde, asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun’un 52 nci maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm kurmak suretiyle eksik adli para cezası tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasıfları ile yaptırımların eleştiri dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.04.2016 tarihli, 2015/179 Esas, 2016/78 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.04.2023 tarihinde karar verildi.