YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1996
KARAR NO : 2023/4979
KARAR TARİHİ : 08.06.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Yargıtay 11. Ceza Dairesinin, 12.01.2023 tarihli ve 2022/8078 Esas, 2023/102 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 11.05.2023 tarihli ve KD-2021/115639 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 308 inci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen kanunî süresinde yapılan aleyhe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz edilemeyeceği, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin 21.06.2021 tarihli ve 2019/3907 Esas, 2021/659 Karar sayılı ek kararına yönelik temyiz isteğinin hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesi uyarınca reddine karar verilmesi talebine ilişkindir.

II. GEREKÇE
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün değil ise de, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, ilk derece mahkemesinin güvenlik tedbirine ilişkin tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabulüyle sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58 inci maddesi uyarınca güvenlik tedbiri uygulanmış olup, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.11.2017 tarihli ve 2015/1233-2017/459 sayılı kararında vurgulandığı üzere, gerek bir mahkumiyete ek, gerekse bağımsız olarak hükmedilen güvenlik tedbirleri, kesin nitelikteki hükümlere de her yönüyle temyiz edilebilirlik niteliği kazandıracağından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır.

III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ oy birliğiyle REDDİNE,

2. 5271 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca Yargıtay 11. Ceza Dairesinin, 12.01.2023 tarihli ve 2022/8078 Esas, 2023/102 Karar sayılı onama kararı ile ilgili itirazı incelemek üzere dava dosyasının, Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.06.2023 tarihinde karar verildi.