Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2023/1313 E. 2023/3998 K. 16.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1313
KARAR NO : 2023/3998
KARAR TARİHİ : 16.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Siverek Cumhuriyet Başsavcılığının 27.05.2022 tarihli ve 2022/940 sayılı iddianamesiyle sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 158 … maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi ve son cümlesi, 53 üncü ve 58 … maddeleri uyarınca Siverek 2. Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açılmıştır.
2. Siverek 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.11.2022 tarihli ve 2022/144 Esas, 2022/183 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 158 … maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi ve son cümlesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları ile 53 üncü ve 58 … maddeleri uyarınca 6 yıl 6 ay hapis ve 31.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin, 15.12.2022 tarihli ve 2022/2777 Esas, 2022/2959 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun dosya üzerinden yapılan incelemesinde Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi üzerinden tekerrüre esas alınan ilam ile kesinleşme şerhinin denetime olanak sağlayacak şekilde dosya arasına alındığına ve sanık hakkında hapis cezasına hükmolunurken alt sınırdan uzaklaşılmasına rağmen adli para cezasının gerekçesi ayrıca belirtilmeksizin alt sınırdan tayin edilmesinin hatalı olduğu ancak aleyhe temyiz bulunmadığı için eleştiri ile yetinildiğine ayrıca suç tarihinin doğrusunun 11.05.2021 olduğuna işaret edilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; katılana ağır hasarlı ve kayıt dışı traktörü satıp teslim de etmesine rağmen katılanın aracı sonradan beğenmeyerek para istediğine ve bu teklifi reddetmesi nedeniyle dolandırıcılık suçundan şikayetçi olduğuna oysa suç işleme kastıyla hareket etmediği için beraat etmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Şanlıurfa ili Siverek ilçesinde çiftçilikle uğraşan katılanlardan …’in 09.05.2021 tarihinde Facebook adlı internet sitesinde gezinirken marketplace adlı ikinci el alım satım sitesinde sanığın satış ilanı verdiği traktörü gördüğü, ilanda belirtilen telefon numarası üzerinden sanıkla irtibat kurduğu, aralarında traktörün 55.000,00 TL’ye satılması konusunda anlaştıkları, ertesi gün sanığın nakliyeci ayarladığını belirterek tanık F.D.’nin adını ve tırının görüntülerini inandırıcılık için kullanan meçhul bir kişiyle katılanı görüştürerek traktörün gönderileceğine ikna ettikten sonra temyiz dışı diğer sanık …’a ait hesap numarasına katılanların 15.500, 00 TL para göndermesini sağladığı, bilahare tüm irtibat numaralarını kapatarak iletişimi kestiği anlaşılmıştır.
2. Dolandırıldıklarını anlayan katılanların şikayeti üzerine, temyiz kapsamı dışındaki sanık …’a ulaşıldığı, …’in diğer sanık …’in ağabeyi olduğunu, hesaplarında bloke olması nedeniyle kendisine ait hesap numarasını istediğini, kendisinin hesabına gelen paraları sanık …’e verdiğini savunduğu; sanık …’in, ise Antalya ilinde … Otomotiv isimli iş yerini işleten … … isimli kişi aracılığıyla katılanlara ağır hasarlı ve kayıtsız traktör sattığını, katılanların traktörü beğenmedikleri için bu şikayeti yaptıklarını atılı suçlamayı kabul etmediğini beyan ettiği belirlenmiştir.
3. … … adlı kişi araştırılmış ise de; açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilememiş, ilandaki traktörün plakası ve nakliye için gönderilen fotoğraftaki tırın plakası üzerinden traktör ve tır sahiplerine ulaşılarak sanığa isnat edilen suç ile ilgili bilgi ve tanıklıklarına başvurulmuş, ancak bu eylemle bir ilgilerinin olmadığı tespit edilmiştir.
4. İlk Derece Mahkemesinin kabulünde; katılan ve tanık beyanları, sanık savunmaları, ödeme dekontları, telefon numarası kayıtları, araştırma tutanakları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın İnternetin sağladığı kolaylıktan faydalanarak katılanlarla irtibat kurduğu, hileli hareketlerle ikna ederek sözde traktör satacağından bahisle haksız menfaat temin ettiği sabit olduğundan bilişim sisteminin araç olarak kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuştur.
5. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulünde ise; sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği sabit görülerek İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi isabetli olduğundan esastan ret kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2.Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen İlk Derece Mahkemesi tarafından sanık hakkında hapis cezasının yanında verilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi ile ilgili uygulama maddesi olarak sadece 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkralarının gösterilmesiyle yetinilmesi gerekirken kısa süreli hapisten çevrili adli para cezasını düzenleyen 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine de atıf yapılması ve tekerrüre esas alınan ilam karar yerinde gösterilirken maddi hata yapılarak bu ilama ait karar tarihinin ”21.08.2019” ve karar numarasının ”2021/54” olarak gösterilmesi hususlarının dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin, 15.12.2022 tarihli ve 2022/2777 Esas, 2022/2959 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi gereği hüküm fıkrasında gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi ile ilgili kısımda ”50/1-a” ibaresinin çıkarılması ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımda tekerrüre esas alınan ilam gösterilirken karar tarihi olarak ”21.08.2019” ve karar numarası olarak ”2021/54” ibarelerinin çıkarılması ve yerlerine sırasıyla ”07.10.2020” ve ” 2020/268” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Siverek 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.05.2023 tarihinde karar verildi.