Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2023/1312 E. 2023/4036 K. 16.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1312
KARAR NO : 2023/4036
KARAR TARİHİ : 16.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.05.2013 tarihli ve 2012/170 Esas, 2013/407 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 157 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin, 26.04.2017 tarihli ve 2015/8420 Esas, 2017/10022 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz başvurusunun kabulüne karar verilerek katılanı arayan sanığın kendisini Cumhuriyet savcısı olarak tanıtmak suretiyle menfaat sağladığının iddia edilmesi karşısında, eyleminin hükümden sonra 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14 üncü maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 158 … maddesinin birinci fıkrasına eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma üzerine Muş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.03.2019 tarihli ve 2018/85 Esas, 2019/88 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 157 nci maddesinin birinci fıkrası, 62, 52 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, olayla ilgisinin olmadığına ve eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, olay tarihinde katılanı cep telefonundan arayarak kendisini İstanbul savcısı … olarak tanıtıp katılanın adına bankadan para çekildiğini, para çeken kişiyi yakalayabilmek için emniyet hesabına para yatırması gerektiğini söyleyerek hileli hareketler ile katılanı aldattığı ve toplamda 2.860,00 TL’yi tanık Ö.K’nın banka hesabına yatırılmasını sağladıktan sonra bu parayı tanıktan almak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilmiştir.
2. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, sanığın kendisini kamu görevlisi olarak tanıtmak suretiyle gerçekleştirdiği eyleminin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu, ancak bu nitelikli halin suç tarihinde yürürlükte olmaması nedeniyle lehe yasa uygulamasının gerekçeleri gösterilerek eylemin 5237 sayılı Kanun’un 157 nci maddesinin birinci fıkrası kapsamında kaldığı kabul edilerek sanığın cezalandırılmasına dair temyiz incelemesine konu mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle ilk uzlaştırma teklifinin yapıldığı 03.10.2018 tarihinden uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin raporunun uzlaştırma bürosuna verildiği 22.10.2018 tarihine kadar Ceza Muhakemesi Uzlaştırma Yönetmeliğinin 34 üncü maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Muş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.03.2019 tarihli ve 2018/85 Esas, 2019/88 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.05.2023 tarihinde karar verildi.