YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6973
KARAR NO : 2023/3301
KARAR TARİHİ : 26.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza

Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir
olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.07.2009 tarihli ve 2008/580 Esas, 2009/548 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mühür bozma suçundan 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, bu karar 04.02.2011 tarihinde kesinleşmiştir.
2. Sanığın denetim süresi içerisinde 20.09.2012 tarihinde işlediği, mühür bozma suçundan kesin olarak mahkûmiyetine karar verilmiş ve işbu dosyaya ihbarda bulunulmuştur.
3. Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.03.2014 tarihli ve 2013/501 Esas, 2014/248 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kaldırılmasına ve yasal unsurları oluşmayan suçlardan sanığın beraatine karar verilmiştir.
4. Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.03.2014 tarihli ve 2013/501 Esas, 2014/248 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Kapattılan) 21. Ceza Dairesinin ,11.05.2016 tarihli ve 2016/6692 Esas, 2016/4256 Karar sayılı kararı ile açıklanması daha evvel geri bırakılan hükmün aynen açıklanması yerine beraat kararları verilmesi gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bozma üzerine Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.02.2017 tarihli ve 2016/345 Esas, 2017/52 Karar sayılı kararı ile Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.07.2009 tarihli ve 2008/580 Esas, 2009/548 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı aynen açıklanmasına karar verilmiştir.
6. Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.02.2017 tarihli ve 2016/345 Esas, 2017/52 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin, 17.01.2019 tarihli ve 2017/14232 Esas, 2019/609 Karar sayılı kararı ile sanık İsa oğlu … hakkında verilen hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, Kazı oğlu … hakkında verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının da açıklanması gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
7. Bozma üzerine Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.05.2019 tarihli ve 2019/231 Esas,

2019/273 Karar sayılı kararıyla, olağanüstü zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın
düşürülmesine karar verilmiştir.
8. Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.05.2019 tarihli ve 2019/231 Esas, 2019/273 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesinin, 14.06.2021 tarihli ve 2020/1443 Esas, 2021/5214 Karar sayılı kararı ile hüküm tarihine kadar olağanüstü zamanaşımının dolmadığı gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
9. Bozma üzerine Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.01.2022 tarihli ve 2021/513 Esas, 2022/10 Karar sayılı kararıyla sanığın mühür bozma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; savunma hakkının kısıtlanması ve zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle mahkumiyet hükmünün bozulması talebine ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin sekizinci fıkrasının son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 04.02.2011 tarihinden denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 20.09.2012 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin durduğu anlaşılmıştır.
Sanığın yargılama konusu eylemi için, Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 inci maddesinin dördüncü fıkrası gereği olağanüstü dava zamanaşımının, dava süresi de dikkate alındığında 17.04.2008 olan suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleşmiş olduğu anlaşılmıştır.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.01.2022 tarihli ve 2021/513 Esas, 2022/10 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen olağanüstü zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

26.04.2023 tarihinde karar verildi.