Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2022/6341 E. 2022/19994 K. 30.11.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6341
KARAR NO : 2022/19994
KARAR TARİHİ : 30.11.2022

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1- CMK’nin 254/2 gereğince edimli uzlaşma nedeniyle verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik asıl karar
2- Asıl karara yönelik istinaf başvurusunun reddine dair 15.10.2021 tarihli ek karar
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii

Kırıkkale 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.05.2016 tarihli, 2015/95 Esas ve 2016/193 karar sayılı hükmünün temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 08.10.2020 tarihli, 2020/6667 Esas ve 2020/9730 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmesi sonrası tarafların edimin yerine getirilmesinin ileri tarihe bırakılması şartıyla uzlaştıklarından CMK’nin 254/2 ve 231.maddeleri gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanık ve müdafiin anılan karara itirazı sonrası Kırıkkale 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.10.2021 tarih 2021/603 Değişik İş sayılı kararı ile itirazların reddine karar verildiğinden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın bu tarihte kesinleşmesine rağmen sanık ve müdafiin verilen karara yönelik istinaf talebinde bulunmaları üzerine 15.10.2021 tarihli ek karar ile söz konusu kararın itiraz kanun yoluna tabi olduğundan taleplerin ayrı ayrı reddedildiği anlaşılmakla, Mahkemenin 15.10.2021 tarihli ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığından ve sanık ve müdafiin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
23.07.2016 tarihli Mükerrer Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değiştirilen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 8/1. maddesi gereğince, 20.07.2016 tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322. maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ila 326. maddelerinin uygulanacağının belirtilmiş olması karşısında, daha önce Yargıtay denetiminden geçen ve bozma kararı verilen dosyaya ilişkin verilecek sonraki kararların da Yargıtay tarafından incelenmesi gerektiğinden mahkemenin CMUK’nin 315. maddesi gereğince taleplerin reddine karar verilmesi yerine yazılı şekilde CMK’nin 276. maddesi gereğince reddine karar verilmesi,

Yasaya aykırı, sanık ve müdafiin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca ek karar hükmünün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki “CMK.nun 276.” ibaresinin “CMUK’nin 315.” olarak değiştirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan ek karar hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.