YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/433
KARAR NO : 2023/1465
KARAR TARİHİ : 13.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/13 E., 2021/488 K.
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Üsküdar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.02.2012 tarihli ve 2009/393 Esas , 2012/62 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 157 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 52 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Üsküdar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.02.2012 tarihli ve 2009/393 Esas, 2012/62 sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 19.10.2016 tarihli ve 2014/4029 Esas, 2016/7781 Karar sayılı kararı ile sanığın eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 155 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. İstanbul Anadolu 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.11.2017 tarihli ve 2016/624 Esas, 2017/573 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 155 maddesinin birinci fıkrası, 62 nci ve 52 nci maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 80,00TL adli para ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, bu karar 24.11.2017 tarihinde kesinleşmiştir.
4. Sanığın İstanbul Anadolu 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.10.2020 tarihli ve 2020/350 Esas 2020/569 karar sayılı kararı ile denetim süresi içerisinde 30.04.2020 tarihinde işlediği, Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş ve bu kararın 14.10.2020 tarihinde kesinleşmesi üzerine işbu dosyaya ihbarda bulunulmuştur.
5. İstanbul Anadolu 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09/09/2021 tarihli ve 2021/13 Esas, 2021/488 karar sayılı kararı ile İstanbul Anadolu 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.11.2017 tarihli ve 2016/624 Esas, 2017/573 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı aynen açıklanarak, sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 155 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci , 52 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Kanun’un 155 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden önce 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254 üncü maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi,
2. Sanığa isnat edilen ve üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren “Güveni kötüye kullanma” suçundan dolayı kurulan hükümden önce, 16.03.2021 tarih ve 31425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’a 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunu’nun 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, basit yargılama usulü yönünden Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması karşısında; sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi,
Gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle hüküm hukuka aykırı bulunmuştur.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2021 tarihli ve 2021/13 Esas, 2021/488 Karar sayılı kararına, yönelik sarık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden başkaca yönleri incelenmeyen hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.03.2023 tarihinde karar verildi.