Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2022/11160 E. 2023/2742 K. 11.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11160
KARAR NO : 2023/2742
KARAR TARİHİ : 11.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.02.2016 tarihli ve 2014/203 Esas, 2016/197 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 155 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 50 nci ve 52 nci maddeleri uyarınca hapis cezasından çevrilen 9.000,00 TL ve doğrudan 7.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.02.2016 tarihli ve 2014/203 Esas, 2016/197 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 18.12.2017 tarihli, 2017/29615 Esas ve 2017/27400 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma üzerine, Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.05.2018 tarihli ve 2018/47 Esas, 2018/478 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 155 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 50 nci ve 52 nci maddeleri uyarınca hapis cezasından çevrilen 9.000,00 TL ve doğrudan 7.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.05.2018 tarihli ve 2018/47 Esas, 2018/478 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 18.06.2020 tarihli, 2018/7877 Esas ve 2020/6052 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bozma üzerine, Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2020/477 Esas, 2022/1036 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; vekalet ücreti yönünden kararın düzeltilerek onanmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık hakkında, katılana ait iş yerinden kiraladığı aracı kira süresi bitiminde iade etmemek suretiyle üzerine atılı suçu işlediği iddiası ile dava açılmıştır.
2. Yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında üzerine atılı suçu işlediğine dair yeterli ve kesin delil elde edilemediğinden beraat kararı verilmiştir.
3. Kovuşturma aşamasında sanığın, Gaziantep 2. Noterliğinin, 06.09.2012 tarihli ve 15476 yevmiye numaralı vekaletnamesine istinaden vekil ile temsil edildiği ancak hakkında beraat kararı verilen sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca kendisini vekille temsil ettiren sanık lehine vekâlet ücreti ödenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetli bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Hatay 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2020/477 Esas, 2022/1036 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasına “Sanık kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 9.200,00 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanığa verilmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.04.2023 tarihinde karar verildi.