Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2021/7816 E. 2023/4113 K. 17.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7816
KARAR NO : 2023/4113
KARAR TARİHİ : 17.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Beraat

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2016 tarihli ve 2014/175 Esas, 2016/223 Karar sayılı kararları ile sanık … hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme ve sanık … hakkında 2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarının unsurlarının oluşmaması sebebi ile ayrı ayrı beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyizi, sanıkların cezalandırılması gerekir iken eksik inceleme ile usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
Gerekçeli kararda suç tarihleri 2007, 2008, 2012 olarak gösterilmiş ise de, sahte fatura düzenleme suçunda 31.07.2007, 28.02.2008 ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunda 22.12.2012 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1. Sanık …’nın yargılama konusu eylemi için, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun (213 sayılı Kanun) 359 uncu maddesinin a fıkrasının ikinci bendi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 01.07.2014 tarihli sorgu tarihi olduğu ve bu tarihten temyiz inceleme tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu;
2. Sanık …’ın yargılama konusu eylemi için, 213 sayılı Kanun’un 359 uncu maddesinin b bendi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü ve 31.07.2007, 28.02.2008 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu,
Anlaşılmıştır.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2016 tarihli ve 2014/175 Esas, 2016/223 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.05.2023 tarihinde karar verildi.