YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/43210
KARAR NO : 2022/7098
KARAR TARİHİ : 21.04.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 40/2, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34/2, 231/2, 232/6 ve 291/1-2. maddeleri uyarınca karar ve hükümlerde, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, sürenin ne zaman başlayacağı, merci, başvuru şekli ve kanun yollarının açıkça gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtilmesi ve 5271 sayılı CMK’nin 294/1. maddesindeki “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” hükmü ile aynı Kanun’un 295/1. maddesinde yer alan “Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir” şeklindeki düzenlemeler karşısında; somut olayda tefhim edilen hükme yönelik 10.06.2019 tarihinde gerekçesiz temyiz dilekçesi veren sanığa gerekçeli kararın hiç tebliğ edilmediği gibi hükümde 5271 sayılı CMK’nin 295/1. maddesi uyarınca temyiz nedenlerini içerir ek dilekçenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlayan 7 günlük süre içerisinde verilmesi gerektiğinin bildirilmediği anlaşılmakla; sanığa yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda usulüne uygun şekilde “CMK’nin 295/1. fıkrası uyarınca temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlayan (7) gün içerisinde verilmesi halinde temyiz talebinin incelenebileceği aksi halde sebep yokluğundan temyiz talebinin reddedileceği” hususlarını içeren meşruhatlı tebligat ile gerekçeli kararın tebliğ edilmesi, temyiz nedenlerini içerir ek temyiz dilekçesi verilmesi halinde ise bu hususta ek tebliğname düzenlenmesinden sonra iadesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.