Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2021/42953 E. 2023/4373 K. 24.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/42953
KARAR NO : 2023/4373
KARAR TARİHİ : 24.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Turhal Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.10.2012 tarihli ve 2011/454 Esas, 2012/442 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 157 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, karar verilmiştir.
2. Turhal Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.10.2012 tarihli ve 2011/454 Esas, 2012/442 Karar sayılı kararının sanık ve Cumhuriyet savcısı tarafından sanık aleyhine temyizi üzerine Yargıtay(Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 17.01.2017 tarihli ve 2014/8717 Esas, 2017/440 Karar sayılı ilamıyla “..uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Turhal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.09.2017 tarihli ve 2017/17 Esas, 2017/253 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 157 nci maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
4. Turhal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.09.2017 tarihli ve 2017/17 Esas, 2017/253 Karar sayılı kararının Cumhuriyet savcısı tarafından sanık aleyhine temyizi üzerine Yargıtay(Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 13.01.2021 tarihli ve 2017/37596 Esas, 2021/198 Karar sayılı ilamıyla “..5237 sayılı TCK’nın 157/1 maddesi gereğince hüküm kurulurken hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiği halde, bu husus gözetilmeden sadece hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Turhal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.04.2021 tarihli ve 2021/168 Esas, 2021/320 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 157 nci maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 ay hapis ve 80,00 TL hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, taksi şoförü olan katılan ile Turhal ilçesine gitmek üzere 80,00 TL’ye pazarlık yaptığı, araç Turhal ilçesine geldiğinde sanığın bir evin önünde durmasını istediği, evden kızı olduğunu belirttiği bir çocuğu alıp bozuk parası olmadığını belirterek katılandan 200,00 TL bozmasını isteyerek toplamda 200,00 TL aldığı, karşılığında 200,00 TL vermediği, daha sonra sanığın isteği doğrultusunda başka adrese gittikleri, sanığın yanındaki çocuk ile birlikte araçtan indiği ve katılana beklemesini söylediği, ancak geri gelmediği, katılandan aldığı 200,00 TL ve taksi ücreti olan 80,00 TL’yi vermediği, sanığın bu şekilde hileli hareketlerle haksız menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilmiştir.
2. Sanık, suç tarihinde kızı ile katılanın taksisine bindiğini, katılana evinin önünde beklemesini söylediği halde dışarıya çıktığında kendisini göremediğini, bu nedenle ücreti veremediğini, katılandan 200,00 TL almadığını savunmuştur.
3. Katılanın aşamalarda istikrarlı anlatımları mevcuttur.
4. Atılı suçun 6763 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü ve 254 üncü maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği, ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenmiştir.
5. Mahkemece, sanığın hileli hareketlerle katılanı dolandırdığı gerekçesiyle temyize konu mahkumiyet hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Turhal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.04.2021 tarihli ve 2021/168 Esas, 2021/320 Karar sayılı kararında sanığın öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.05.2023 tarihinde karar verildi.