YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4231
KARAR NO : 2021/3637
KARAR TARİHİ : 13.04.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
1- Sanık hakkında, kardeşi …’nın kimlik bilgilerine göre düzenlenmiş, üzerinde kendisine ait fotoğrafın bulunduğu 14.09.2009 tarihli sahte nüfus cüzdanı talep belgesi ile Adıyaman Nüfus Müdürlüğüne başvurarak sahte nüfus cüzdanı çıkardığının iddia ve kabul olunan olayda; sanığın, daha önce de kardeşinin kimlik bilgilerini kullanarak nüfus cüzdanı çıkarması nedeniyle yargılanıp mahkum olduğunu savunması karşısında, UYAP sistemi üzerinden araştırma yapılarak benzer nitelikteki eylemler nedeniyle mahkûmiyetine karar verilmiş kesinleşen ve derdest kamu davalarının bulunup bulunmadığının araştırılarak, tespit edilecek dosyalar ile Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/577 Esas, 2011/598 Karar sayılı dosyası getirtilip incelenerek, mükerrer yargılama yapılıp yapılmadığı, mahsup veya zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasını gerektirir bir eylemi olup olmadığı belirlenerek, sonucuna göre sanığın hukuk durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Sanığın sahte nüfus cüzdanı talep belgesi düzenletip, bununla nüfus müdürlüğünden nüfus cüzdanı aldığının anlaşılması karşısında, sahtecilik suçunun zincirleme olarak işlendiği dikkate alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Antalya 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/1224 Esas, 2009/606 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK’nin 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nin 141/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip, bu mahkumiyeti nedeniyle TCK’nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c)14.09.2009 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2012” yılı olarak yanlış gösterilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 13.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.