YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/39148
KARAR NO : 2023/3488
KARAR TARİHİ : 02.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında bozma sonrası kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarihli ve 2016/26 Esas, 2016/236 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 157 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 30.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarihli ve 2016/26 Esas, 2016/236 Karar sayılı kararının sanık ve katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 11.12.2017 tarihli ve 2017/26579 Esas, 2017/26487 Karar sayılı kararı ile eylemin hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14 üncü maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasına eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilllerin takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı vermesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma üzerine Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.01.2018 tarihli ve 2018/24 Esas, 2018/2 Karar sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilmiştir.
4. Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.10.2018 tarihli ve 2018/139 Esas, 2018/337 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 157 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca, 2 yıl 6 ay hapis ve 30.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, kamera kayıtlarının tam olarak incelenmediğine, asıl suçlunun … Kızılaslan olduğuna, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde katılan …’nın bir şahıs tarafından telefonla arandığı, arayan şahsın kendisini komiser olarak tanıtıp soruşturma yürütülüdüğünü belirterek hileli hareketlerle katılanın banka hesaplarından toplamda 25.000,00 TL parasını dolandırdığı, söz konusu paranın sanık …’ın hesabına yattığı iddiasıyla sanık hakkında üzerine atılı dolandırıcılık suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Sanığın aşamalarda alınan savunmasında; suça konu parayı yanına sürekli gelip giden müşterisi …’in verdiğini, …’in kendisine gelip bir yerden para geleceğini söyleyip hesabını istediğini, bu sebeple paranın hesabına geldiğini, parayı çekip …’in yeğeni …’e verdiğini beyan etmiştir.

3. Katılan; zararının giderilmediğini, sanıktan şikayetçi olduğunu ve davaya katılmak istediğini beyan etmiştir.
4. Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254 üncü maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenmiştir.
5. Mahkemece yapılan yargılamada yüklenen suçun sübut bulduğu kabul edilerek sanık hakkında temyiz incelemesine konu mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
1. Sanık savunması, kamera izleme tutanağı, teşhis tutanakları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde sanığın mahkumiyetine karar veren mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.

2. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.10.2018 tarihli ve 2018/139 Esas, 2018/337 Karar sayılı kararında; sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.05.2023 tarihinde karar verildi.