Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2021/36768 E. 2023/3846 K. 11.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/36768
KARAR NO : 2023/3846
KARAR TARİHİ : 11.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Temyizin kapsamına göre; Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.11.2012 tarihli ve 2012/17 Esas, 2012/354 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2. Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.11.2012 tarihli ve 2012/17 Esas, 2012/354 Karar sayılı kararının katılanlar vekilleri tarafından temyizleri üzerine Yargıtay (Kapatılan) 23.Ceza Dairesinin 12.01.2016 tarihli ve 2015/180006 Esas, 2016/104 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan beraat hükümlerinin, gerekçesiz hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma sonrası, Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.10.2017 tarihli ve 2016/37 Esas, 2017/200 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 207 nci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 231 … maddesi uyarınca (3 kez) 10 ay hapis cezasına mahkûmiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, bu karar 19.03.2018 tarihinde kesinleşmiştir.
4. Sanığın Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.02.2020 tarihli ve 2020/199 Esas, 2020/187 Karar sayılı kararı ile denetim süresi içerisinde 05.01.2020 tarihinde işlediği, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş ve bu kararın 27.02.2020 tarihinde kesinleşmesi üzerine işbu dosyaya ihbarda bulunulmuştur.
5. Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.11.2020 tarihli ve 2020/266 Esas, 2020/383 Karar sayılı kararı ile Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.10.2017 tarihli ve 2016/37 Esas, 2017/200 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı aynen açıklanarak, sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 207 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca (3 kez) 10 ay hapis cezasına mahkûmiyet ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin süre tutum dilekçesi ile kararı temyiz ettiği; gerekçeli kararın 28.12.2020 tarihinde sanık müdafiine e-tebliğ ile tebliğ edildiği, ancak herhangi bir gerekçeli temyiz dilekçesi vermediği tespit edilmiştir.

III. GEREKÇE
Gerekçeli karar başlığında “2008” olarak yanlış gösterilen suç tarihinin, “25.08.2008, 10.11.2008, 09.03.2009” tarihleri olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1. 5271 sayılı Kanun’un 231 … maddesinin sekizinci fıkrasının son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 19.03.2018 tarihinden denetim süresi içinde işlenen ikinci suçun işlendiği 05.01.2020 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu belirlenmiştir.
2. Sanığın yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 207 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü ve zamanaşımının 25.08.2008,10.11.2008,09.03.2009 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.11.2020 tarihli ve 2020/266 Esas, 2020/383 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen olağanüstü zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.05.2023 tarihinde karar verildi.