Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2021/36386 E. 2023/3277 K. 26.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/36386
KARAR NO : 2023/3277
KARAR TARİHİ : 26.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.10.2013 tarihli ve 2012/247 Esas, 2013/182 Karar sayılı kararı ile;
A. Sanık … hakkında bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) ve (son) bentleri, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca 4 yıl hapis ve 107.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, resmi belgede sahtecilik suçundan ise 5237 sayılı Kanun’un 204 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
B. Sanık … hakkında ise bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine,
Karar verilmiştir.
2. Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.10.2013 tarihli ve 2012/247 Esas, 2013/182 Karar sayılı kararının sanık … müdafii ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 23. Ceza Dairesinin 27.09.2016 tarihli ve 2016/720 Esas, 2016/8331 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kurulan hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
3. Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.09.2020 tarihli ve 2016/347 Esas, 2020/196 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında;
A. Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları ve 53 üncü maddeleri uyarınca 4 yıl hapis ve 105.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
B. Resmi belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 204 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık … müdafinin süre tutum dilekçesi verdiği ancak gerekçeli temyiz dilekçesi sunmadığı anlaşılmıştır.
2. Sanık … müdafiinin temyizi, bozma gerekçelerinin tam olarak irdelenmediğine, son sözün sorulmadığına ve lehe olan hükümlerin toplanmadığına, bu nedenle mahkumiyet hükümlerinin kurulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılanın internet üzerinden satış için ilana koyduğu biçerdöveri sanıkların satın almak için katılanı aradıkları ve Kahramanmaraş iline geldikleri, burada katılan ile görüşüp anlaştıktan sonra Adana iline döndükleri ve sonra tekrar sanıkların katılanın yanına gelerek 1.000,00 TL kapora ve iki adet çek verdikleri, bunun üzerine katılanın biçerdöveri sanıklara verdiği, ancak çeklerin bankaya ibrazında sahte olduğunun anlaşıldığı, böylece sanıkların üzerlerine atılı suçu işledikleri iddiasıyla haklarında kamu davası açılmştır.
2. Katılan aşamalardaki beyanlarında, sanıklar … … ve … …’ın birlikte geldiklerini ve pazarlık yaptıklarını, hatta kapora olarak verilen parayı ikisinin birlikte verdiğini ve … … tarafından kendisine çekler verilirken diğer sanık …’ın da onun yanında olduğunu beyan etmiştir.
3. Sanık … kollukta verdiği savunmasında suçlamaları kabul etmediğini, çeki ismini hatırlamadığı ancak Erbay yetkilisi olarak bildiği kişiden aldığını beyan etmiş, savcılık ve mahkeme huzurunda alınan beyanlarında ise çekleri kimden aldığına dair bir beyanda bulunmadığı gibi, çeklerin alınmasına sebep olan ticari alışverişe ilişkin de herhangi bir belge ibraz edememiştir.
4. Sanık … savunmalarında, çekler verilirken kardeşinin yanında olduğunu ancak çekleri kardeşinin nasıl temin ettiğinden haberdar olmadığını beyan etmiştir.
5. Dosya arasında bulunan kriminal rapora göre; çeklerin orijinal olduğu, ancak çek ve keşideci bilgilerinin bulunduğu bölümde fiziksel silinti izlerinin bulunduğu, bu bölümdeki orijinal yazıların silinerek mevcut yazıların aynı bölüme sonradan tahrifen yazıldıkları kanaatine varıldığı belirtilmiştir.
6. Dosya arasında yer alan yazışmalar ile çeklerde keşideci ve ciranta olarak görünen firmaların varlığına dair bir bilgiye ulaşılamadığı anlaşılmıştır.
7. Mahkemece, sanık …’ın çeki aldığını bildirdiği … Ticaret isimli bir şirketin var olduğuna dair bilgilere ulaşılamaması, sanıkların bu şirket ile alışveriş yaptıklarına dair bir belge sunamamaları, tanık ifadeleri, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, sanıkların eylem ve fikir birliği içerisinde hareket ederek üzerlerine atılı suçları işledikleri kanaati ile temyize konu mahkumiyet hükümleri kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.09.2020 tarihli ve 2016/347 Esas, 2020/196 Karar sayılı kararında sanıklar müdafilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

26.04.2023 tarihinde karar verildi.