Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2021/29416 E. 2023/7927 K. 02.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/29416
KARAR NO : 2023/7927
KARAR TARİHİ : 02.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/213 E., 2016/8 K.
SUÇLAR : Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin sağlamak maksadıyla dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.01.2016 tarihli ve 2015/213 Esas, 2016/8 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
1. Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 158 inci maddesinin birinci fıkrasının j bendi ile aynı fıkranın son cümlesi, 62 nci, 52 nci, 58 inci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis ve 7.520,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına,
2. Özel belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı Kanun’un 207 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 53 ve 58 inci maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; mahkumiyetine yeterli delil bulunmaksızın ceza verildiğine ve özel belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün paraya çevrilmesi gerektiğine hükümlerin bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanıkların fikir ve eylem birliği içinde sahte vergi levhası ve işletme hesap özeti düzenleyerek taşıt kredisi kullanmak amacıyla şikayetçi Vakıflar Bankası’na sunduğu ve kredi kullandıkları iddiasıyla haklarında nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından kamu davası açılmıştır.
2. Sanık … savunmasında; iş yeri açtığını, araç almak için kredi çekmek isteğini mali müşavir olan yeğeni …’a bazı evraklarını verdiğini, kredi evraklarını …’un takip ettiğini, eşi… ve kendisinin yalnızca imzaladığını, bir kaç ay sonra durumu kötüleşince krediyi ödeyemediğini beyan etmiştir.
3. Hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık … savunmasında; amcasının kendisine gelerek iş yeri açmak istediğini söylediğini, ancak okuma yazması olmadığı için buna müsaade etmediğini söylediğini, daha sonra banka müdüründen amcasının kredi kullandığını öğrendiğini, haciz işlemleri için aracın nerede olduğunu bularak bildirdiğini, kredi kullanması konusunda yardım etmediğini, işletme hesap özetlerinde imzası olan … …’un da mali müşavir olduğunu , birlikte çalıştığını, amcasının zaman zaman iş yerine geldiğini ve belge almış olabileceğini beyan etmiştir.
4. 02.05.2014 tarihli bilirkişi raporunda; … … imzalı işletme hesap özetlerindeki imzanın … … eli ürünü olmadığı tespit edilmiştir.
5. 04.07.2014 tarihli bilirkişi raporuna göre; vergi levhasındaki yazı ve rakamların temyiz dışı sanık … eli ürünü olduğu, işletme hesap özetindeki imzanın ise …’a ait olmadığı tespit edilmiştir.
6. Bankadan gelen yazıda kalan faizli borcun 18.230 TL olduğu bildirilmiş, kovuşturma aşamasında zarar giderilmiştir.
7. Mahkemece, sanığın nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarını işlediği kabul edilerek temyize konu mahkumiyet hükümleri kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
1.5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilecek haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde, asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun’un 52 nci maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm kurmak suretiyle eksik adli para cezası tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2.Sanığın Temyiz İsteği Yönünden;
Sanık savunması, bilirkişi raporları, tutanaklar ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde sanığın mahkûmiyetine karar veren mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş sanığın üzerine atılı suçları işlemediğine yeterli delil olmaksızın karar verildiğine ve özel belgede sahtecilik suçundan verilen hapis cezasının paraya çevrilmesi gerektiği yönündeki temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
3. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların eleştiri dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.01.2016 tarihli ve 2015/213 Esas, 2016/8 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.11.2023 tarihinde karar verildi.