Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2021/29049 E. 2021/7487 K. 29.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/29049
KARAR NO : 2021/7487
KARAR TARİHİ : 29.09.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık

Hükümlü hakkında mahkemece ilk hükmün 17.10.2007 tarihinde verildiği ve 11.12.2007 tarihinde kesinleştiği, uyarlama talebi üzerine 5728 sayılı Kanun ile değişik 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresinde işlediği suç nedeniyle de temyize konu hükmün açıklanmasına dair kararın verildiği anlaşılmakla; 5728 sayılı Kanun’un geçici 1/3. maddesinde yer alan “Bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten önce kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımı hükümleri uygulanmaz” hükmüne göre de dava zamanaşımının söz konusu olmadığı belirlenmiş, temyiz edilmeden kesinleşen hükümler ancak “Kanun Yararına Bozma” yasa yolu ile subüt yönünden incelenebileceğinden tebliğnamedeki sanık hakkında beraat hükmü verilmesi gerektiğine yönelik düşünceye iştirak edilmemiştir.
Hükümlü hakkında, Mahkemenin 17.10.2007 tarihli, 2006/99 Esas ve 2007/85 Karar sayılı ilk kararı ile 765 sayılı TCK’nin 504/7, 61/1 ve 59/2. maddeleri uyarınca verilen “6 ay 20 gün hapis cezası”nın 647 sayılı Kanun’un 4. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilerek doğrudan verilen 355 TL adli para cezası ile birlikte 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi gereğince ertelendiği, hükmün temyiz edilmeksizin kesinleşmesinin ardından 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin uygulanması yönünden yeniden yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 765 sayılı TCK’nin 504/7, 61/1 ve 59/2. maddeleri uyarınca “6 ay gün hapis ve 355 TL adli para cezası” ile cezalandırılmasına ilişkin verilen hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, ancak hükümlünün denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün 765 sayılı TCK’nin TCK’nin 504/7, 61/1 ve 59/2. maddeleri uyarınca verilen “6 ay gün hapis ve 355 TL adli para cezası” olarak açıklanmasına karar verilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarihli, 2014/71 Esas ve 2016/42 Karar sayılı ilamı gereğince hükümlünün 5237 sayılı TCK’nin 2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nin 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilerek ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, hükümlü müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 29.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.