YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/25574
KARAR NO : 2023/7882
KARAR TARİHİ : 01.11.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/127 E., 2015/430 K.
SUÇLAR : Kamu kurum ve kuruluşları, vb. tüzel kişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı
Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
… 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.11.2015 tarihli ve 2015/127 Esas, 2015/430 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
1. Kamu kurum ve kuruluşları, vb. tüzel kişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun(5237 sayılı Kanun) 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 43 ncü maddesinin birinci fıkrası, 52 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis ve 18.750,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
2. Özel belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı Kanun’un 207 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyizi, cezasının ertelenmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, katılan …’ya ait … plakalı aracı … adına düzenlenmiş olup ele geçmeyen nüfus cüzdanı ve sürücü belgesi ile kiraladığı, araç kira sözleşmesini … adına imzaladığı, daha sonra aracı iade etmediği, daha sonra sanığın katılanı arayarak aracı teslim etme karşılığı olarak 1000,00 TL para istediği, katılanın bu parayı sanığın babasına ait hesaba yatırdığı ve sanığın bu parayı da çektiği; katılan beyanı, teşhis tutanağı, araç kiralama sözleşmesi ve sanığın ikrarı uyarınca eylemin sabit olduğu kabul edilerek sanığın kamu kurum ve kuruluşları, vb. tüzel kişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından cezalandırılmasına dair temyiz incelemesine konu mahkûmiyet hükümlerinin kurulduğu anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
2. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.11.2015 tarihli ve 2015/127 Esas, 2015/430 Karar sayılı kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, “Mahkemece tekerrüre esas alınan …(Kapatılan) 23. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/984 Esas ve 2014/426 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 17.05.2021 tarihli ve 2021/9131 Esas, 2021/14361 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu ve henüz kesinleşmediği, bu nedenle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydındaki … 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/446 Esas, 2003/886 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi”, dışında bir hukuka aykırılık görülmemiş, söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.11.2015 tarihli ve 2015/127 Esas, 2015/430 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümdeki tekerrüre esas alınan mahkeme bilgilerinin “… 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/446 Esas, 2003/886 Karar” olarak değiştirilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası ve 5275 sayılı Kanun’un 108 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.11.2023 tarihinde karar verildi.