YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/25088
KARAR NO : 2023/6427
KARAR TARİHİ : 21.09.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/370 E., 2020/99 K.
SUÇLAR : Dolandırıcılık, güveni kötüye kullanma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.09.2013 tarihli ve 2011/701 Esas, 2013/702 Karar sayılı kararı ile;
a) Dolandırıcılık suçundan, iki kez 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun)157, 52 ve 53 üncü maddeleri uyarınca neticeten 1 yıl hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b) Güveni kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 155 inci maddesinin birinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 53 üncü maddeleri uyarınca neticeten 3.600,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
2. Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.09.2013 tarihli ve 2011/701 Esas, 2013/702 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesi’nin 15.06.2017 tarihli ve 2017/7187 Esas, 2017/15425 Karar sayılı kararı ile sanığa yüklenen dolandırıcılık ve güveni kötüye kullanma suçları nedeniyle, hükümlerden sonra, 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254 üncü madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu sebebiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.01.2018 tarihli ve 2017/347 Esas, 2018/41 Karar sayılı kararı ile;
a) Dolandırıcılık suçundan, iki kez 5237 sayılı Kanun’un 157, 62, 52 ve 51 inci maddeleri uyarınca neticeten 10 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
b) Güveni kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 155 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 ve 51 inci maddeleri uyarınca neticeten 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
4. Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.01.2018 tarihli ve 2017/347 Esas, 2018/41 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 15.05.2019 tarihli ve 2018/4054 Esas, 2019/5638 Karar sayılı kararı ile; sanık müdafiinin mazeret dilekçesinin okunup olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, sanığa bozma ilamı okunup diyecekleri sorulmadan, savunması alınmadan hüküm kurmak suretiyle sanığın savunma hakkının ihlal edilmesi nedenleriyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.01.2020 tarihli ve 2019/370 Esas, 2020/99 Karar sayılı kararı ile;
a) Dolandırıcılık suçundan, iki kez 5237 sayılı Kanun’un 157, 62, 52 ve 51 inci maddeleri uyarınca neticeten 10 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
b) Güveni kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 155 inci maddesinin birinci fıkrası, 62, 52 ve 51 inci maddeleri uyarınca neticeten 5 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanığın cezalandırılmasını gerektirecek yeterli delil olmadığı ve suçların unsurlarının oluşmadığından beraat kararı verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile mahkûmiyet hükümleri kurulduğuna, ceza miktarının asgari hadden uzaklaşılarak verildiğine ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Gerekçeli kararda suç tarihi 22.09.2011 olan gösterilmiş ise de, bu tarihin şikâyet tarihi olduğu, sanığın ve katılanlar … ve …’nun beyanı ve mahkemece tespit edilen 01.05.2011 mesaj tarihine göre dolandırıcılık suçuna konu eylemin şikâyet tarihinden önce gerçekleştiği, katılan …’nun sunduğu kart ekstresine göre de eylemin 10.06.2011 tarihinde gerçekleştiği anlaşıldığından, ilk uzlaştırma teklifinin yapıldığı 23.11.2017 tarihinden uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin raporun uzlaştırma bürosuna verildiği 11.12.2017 tarihine kadar 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesinin yirmi birinci ve Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği’nin 34 üncü maddesi uyarınca zamanaşımı süresinin durduğu gözetildiğinde, sanığın yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 157 nci ve 155 nci maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü ve suç tarihlerinden temyiz incelemesi tarihine kadar bu sürenin gerçekleşmiş olduğu anlaşılmıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.01.2020 tarihli ve 2019/370 Esas, 2020/99 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen olağanüstü zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.09.2023 tarihinde karar verildi.