YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/22012
KARAR NO : 2023/4643
KARAR TARİHİ : 31.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2015 tarihli ve 2014/202 Esas, 2015/170 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 52 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına; özel belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı Kanun’un 207 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık, hükümleri temyiz etmek istediğine dair dilekçe vermiş olup herhangi bir gerekçe sunmamıştır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık hakkında, şikâyetçi …’e ait iş yerinin çalışanı olan …’dan katılan … adına düzenlenmiş sahte … belgesi fotokopisi ile kira sözleşmesi imzalayarak, araç kiraladığı, aracı teslim etmesi gereken tarihte teslim etmemesi nedeniyle yapılan şikâyet üzerine aracın Gaziantep İlinde bulunduğundan bahisle güveni kötüye kullanma ve özel belgede sahtecilik suçlarından cezalandırılması istemiyle Asliye Ceza Mahkemesine açılan kamu davasının, güveni kötüye kullanma olarak nitelendirilen eylemin 5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir görev ve yetkisinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi’ne ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği anlaşılmıştır.
2. Şikâyetçi … anlatımında; Olay tarihinde Kahramanmaraş ilinde oto kiralama işi yaparken elemanı olan …’nın … ismini ve … belgesini kullanan sanığa 2 günlüğüne araç kiraladığını, sanığın aracı iade etmesi gereken tarihte getirmemesi üzerine irtibat numarası olarak verdiği numaradan ulaşmaya çalıştıklarını, ulaşamayınca şikâyetçi olduklarını, bir müddet sonra kendisini arayan polis memurunun aracın Gaziantep ilinde bulunduğunu söylediğini beyan etmiştir.
3. Sanık sorgusunda; … belgesi olmadığı için sahte … belgesiyle araç kiraladığını ancak kendisini arayan firma sahiplerine aracın yerini kendisinin söyleyerek bulunmasını sağladığını beyan etmiştir.
4. Tanık … yeminli anlatımında; … adına düzenlenmiş sahte … belgesi fotokopisi ile araç kiralayan şahsın sanık olduğunu kesin olarak tespit ettiğini, sanığın aracı iade etmesi gereken tarihte iade etmemesi üzerine şikâyetçi olduklarını, sanığın halen kiralama ücreti borcu bulunduğunu beyan etmiştir.

5. Mahkemece iddia, savunma, tanık anlatımı, teşhis tutanağı, araç kiralama sözleşmesi, sahte … belgesi fotokopisi ve tüm dosya kapsamına göre sanığın, kamu kurumu olan emniyet müdürlüğünün maddi varlığı olan … belgesini kullanarak baştan beri hileli hareketlerle, karşı tarafı aldatıp araç kiralama ücretinin bir kısmını ödemeyerek haksız menfaat temin etmek suretiyle nitelikli dolandırıcılık ve araç kiralama sözleşmesini … ismiyle imzalamak suretiyle de özel belgede sahtecilik suçunu işlediği kabul edilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Nitelikli Dolandırıcılık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
1. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
B. Özel Belgede Sahtecilik Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nde yapılan incelemede; sanığın, katılan … adına düzenlenmiş sahte … belgesi fotokopisi ile kiraladığı başkaca araçların mevcut olduğu ve hakkında özel belgede sahtecilik suçundan dava dosyaları olduğunun anlaşılması karşısında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 tarihli ve 2013/11-397-2014/202 sayılı kararında açıklandığı üzere, belgelerde sahtecilik suçunun hukuki konusunun kamu güveni olduğu ve fiil tarihleri de dikkate alınarak; sanığın eylemlerinin her biri yenilenen kararla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünün kısa zaman aralıkları içerisinde birkaç kez ihlal edilmek suretiyle zincirleme biçimde işlenmiş sahtecilik suçunu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi açısından, katılanın … belgesi kullanılarak kiralanan başkaca araçlara ait dava dosyalarının mümkünse mevcut dava ile birleştirilmesi, aksi halde özetinin duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren onaylı örneklerinin intikal ettirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A. Nitelikli Dolandırıcılık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2015 tarihli ve 2014/202 Esas, 2015/170 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B. Özel Belgede Sahtecilik Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2015 tarihli ve 2014/202 Esas, 2015/170 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

31.05.2023 tarihinde karar verildi.