YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2049
KARAR NO : 2021/7188
KARAR TARİHİ : 23.09.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının 05.12.2013 tarih ve 2013/4085 Esas numaralı iddianamesi mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan da kamu davası açıldığı halde, Mahkemece bu suçtan hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, Mahkemesince her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, suça konu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını, fatura konusu malları gerçekten alıp inşaatlarda kullandıklarını beyan etmesi karşısında maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1) Faturaları düzenleyen mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
2) Aynı mükellefler hakkında ilgili takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
3) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması,
4) Kabule göre de;
a) Sanık hakkında 213 sayılı VUK’nin 359/b-1 ve 5237 sayılı TCK’nin 43. maddeleri uyarınca hükmedilen 3 yıl 9 ay hapis cezasından TCK’nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken hapis cezasının “3 yıl 1 ay 15 gün” yerine “2 yıl 13 ay 15 gün” olarak eksik hesaplanması,
b) Mahkemece, 2009 ve 2010 yıllarında sahte fatura kullanma suçundan açılan davada 2009 yılında sahte fatura kullanma suçundan sanık hakkında iki kez hüküm kurulması,
c) Sanığın mahkûmiyetine hükmedildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu avukatlık ücretine hükmolunmaması,
d) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 23.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.