YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19821
KARAR NO : 2023/1308
KARAR TARİHİ : 07.03.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/112 E. 2015/101 K.
SUÇLAR : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama
Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8
inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.05.2015 tarihli ve 2014/112 Esas, 2015/101 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a. Resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 51 ve 53 üncü maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ertelenmesine ve hak yoksunluklarına,
b. Bilişim sistemleri, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 158 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi, 62 nci maddesi, 51 inci maddesi ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ertelenmesine ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık atılı suçu işlemediğini belirterek hükümleri temyiz etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, katılandan almış olduğu 30 adet koyun karşılığı suça konu tamamen sahte olarak oluşturulmuş 12600 TL bedelli çeki verdiği bu şekilde üzerine atılı nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddiasıyla kamu davası açılmıştır.
2. Sanık, suçu işlemediğine yönelik savunmada bulunmuştur.
3. Mahkemece yapılan yargılamada; tüm dosya kapsamı, tanıkların beyanları, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik ve hayatın olağan akışına aykırı savunmalarına itibar edilemeyeceği gerekçesiyle sanığın resmi belgede sahtecilik ve bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçlarını işlediği kanaatine varılarak hakkında temyiz incelemesine konu mahkumiyet hükümleri kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Sanığa atılı nitelikli dolandırıcılık suçunun düzenlendiği 5237 sayılı Kanun’un 158 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi ve son cümlesi uyarınca hapis cezasının alt sınırının 3 yıl olduğu ayrıca hapis cezası ile birlikte adli para cezası da öngörüldüğü halde, sanık hakkında atılı suçtan 2 yıl hapis cezasına hükmedildiği gibi adli para cezasına da hükmedilmemesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhine temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Sanık kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen; suç konusu Adli Emanetin 2013/1511 sırasında kayıtlı çekin dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi gerekirken, 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.05.2015 tarihli ve 2014/112 Esas, 2015/101 Karar sayılı kararı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan “Adli emanetin 2013/1511 sırasında kayıtlı sahte çek aslının TCK’nın 54 üncü maddesi gereğince müsaderesine,” ibaresinin çıkartılarak yerine “Adli Emanetin 2013/1511 sırasında kayıtlı suç eşyasının dosyada delil olarak saklanmasına.” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.03.2023 tarihinde karar verildi.