YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15369
KARAR NO : 2023/3397
KARAR TARİHİ : 02.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2012 tarihli ve 2011/562 Esas 2012/828 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 157 nci maddesi birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2012 tarihli ve 2011/562 Esas 2012/828 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 15.03.2017 tarihli ve 2017/570 Esas, 2017/7610 Karar sayılı kararı ile uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerekliliği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.11.2018 tarihli ve 2017/190 Esas, 2018/772 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dolandırıcılık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 157 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; dolandırıcılık suçunun yasal unsurlarının oluşmadığına, uzlaşmamanın katılanın yüksek tazmin miktarı talep etmesinden kaynaklı olduğuna ve bu durumun göz ardı edilmemesi gerektiğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, motosikletini satmak isteyen katılanla internet üzerinden tanışıp kendisini … ismiyle tanıtarak motosiklete bakmak üzere katılanla buluştukları, motorla bir tur atıp gelmek üzere şahsi eşyalarını katılana bırakıp … telkin etmek suretiyle motosikleti alıp gittiği ve bir daha gelmediği iddia ve kabul olunmuştur.
2. Katılanın sanığı tam ve kesin olarak teşhis ettiğine dair kollukta yaptırılan 10.11.2011 tarihli canlı teşhis tutanağı dosya arasındadır.
3. Soruşturma aşamasında çalıntı şerhi konulması ile motosikletin temyiz kapsamı dışındaki sanık … Bıyıklı’da ele geçirildiği ve 09.11.2011 tarihli tutanak ile yediemin otoparkına çekildiği, ardından 11.11.2011 tarihli teslim tutanağı ile katılana teslim edildiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
4. 30.07.2018 tarihli uzlaştırma raporuna göre taraflar arasında uzlaşma gerçekleşmemiştir.
5. Mahkeme tarafından sanığın eyleminin sübut bulduğu kabulü ile dolandırıcılık suçundan mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanığın motosikletini satmak isteyen katılana kendisini Can ismiyle tanıtıp 10.000TL karşılığında motorun alımı hususunda anlaştıkları ve İstanbul Harem otogarında buluştukları, katılana eşyalarını bırakıp motosikleti denemek bahanesiyle motosiklete binip ortadan kaybolarak dolandırıcılık suçunu işlediği anlaşılmakla, İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.11.2018 tarihli ve 2017/190 Esas, 2018/772 Karar sayılı kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 12.Asliye Ceza Mahkemesi, 20.11.2018 tarihli, 2017/190 Esas, 2018/772 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.05.2023 tarihinde karar verildi.