YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11566
KARAR NO : 2022/4489
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 tarihli 2014/2-588 Esas ve 2016/123 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, yerel mahkemece direnme kararı verildiği belirtilmekle birlikte hükmün gerekçesinin değiştirildiği, bu nedenle mahkeme kararının direnme niteliğinde olmadığı saptanarak yapılan incelemede;
Sanık …’na yüklenen “2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” sanık …’e yüklenen “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanıkların sorgularının yapıldığı 15.05.2012 ve 28.06.2012 tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.