YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5651
KARAR NO : 2023/7884
KARAR TARİHİ : 01.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/878 E., 2015/1312 K.
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.12.2015 tarihli ve 2015/878 Esas ve 2015/1312 Karar sayılı kararı ile; resmi belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesi, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mükerrirlik ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyizi; fazla ceza verildiğine, mükerrir olmadığına, hükmün bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay tarihinde … isimli şahsın çeşitli suçlardan dolayı aramasının bulunduğu ve başkasına ait kimlik belgesi kullandığı ihbarı üzerine, polis ekiplerince sanığın yakalandığı, üzerinde çıkan …’a ait nüfus cüzdanının muhafaza altına alındığı, alınan savunmasında söz konusu nüfus cüzdanını daha öncesinde de kullandığını belirtmiş olduğu, yapılan araştırmada suça konu nüfus cüzdanının ;… Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nün uzmanlık raporuna göre sahte olduğunun ve aldatma kabiliyetini haiz olduğunun belirtildiği olayda; sanığın, zincirleme şekilde resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinden bahisle mahkemesince temyiz incelemesine konu mahkumiyet hükmü kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanık savunması, kriminal raporu ile tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediği anlaşılmakla; sanık hakkında kurulan hükümde Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen aşağıdaki hususlar dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
a) 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrasına göre “Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi” durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı belgenin süregelen kullanımı tek bir resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı gibi söz konusu nüfus cüzdanını sanığın öncesinde kullandığına dair de kesin delil olmaması karşısında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
b) Sanığın tekerrüre esas alınan ilamında, 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanmamış olmasına rağmen hüküm fıkrasında “2.kez” olduğunun belirtilmesi,
Hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.12.2015 tarihli ve 2015/878 Esas ve 2015/1312 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasına dair bölümün ve ayrıca tekerrür hükümlerinin uygulandığı fıkradan “2.kez” ibaresinin çıkartılması ile hükmün Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.11.2023 tarihinde karar verildi.