Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2020/439 E. 2021/702 K. 27.01.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/439
KARAR NO : 2021/702
KARAR TARİHİ : 27.01.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Kararın, 16.09.2015 tarihli duruşmada, başka suçtan tutuklu bulunan sanığın SEGBİS yoluyla yüzüne karşı verildiği, 5271 sayılı CMK’nin 263/1. maddesinde tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği düzenlenmesine karşın, Yasa yolu bildiriminde anılan düzenlemeye uyulmadığı görülmekle, 28.09.2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, her ne kadar kısa kararda suça konu belgenin müsaderesine karar verilmesinden sonra gerekçeli kararda dosyada delil olarak saklanması suretiyle çelişkiye sebep olunmuşsa da kısa karardaki müsadereye ilişkin ibarenin sehven yazıldığı belirtilmiş olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
Sanığın sabıkasında tekerrüre esas alınan Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/27 Esas – 2012/115 Karar sayılı, 03.10.2012 tarihinde kesinleşen 3 yıl 4 ay hapis cezasına dair ilama konu suçun tarihinin 15.01.2012 olup, sanığın 18 yaşını doldurmasından önce işlenmiş olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.